حجم خود تجمعی(تشکیل پیوند هیدروژنی) از ترکیبات خالص =
ثابت تعادل بر اساس تجمع خطی ترکیب A =
۱+
بوسیله فرمولهای زیر محاسبه می‑شوند:
(۲-۳۵)
(۲-۳۶)
۲-۵-۱-۲-مدل پریگوگن-فلوری-پترسون برای پیش بینی حجم مولار اضافی و تعیین پارامترهای برهمکنش
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
فلوری] ۲۸,۲۷ [نظریه ای را برای محاسبه حجم مولار اضافی بر اساس تاثیر حجم آزاد در مایع از محلولهایی متشکل از مولکولهای غیر قطبی با اندازه و شکلهای متفاوت پیشنهاد داد اما این نظریه در فراهم کردن نتایج عالی و کامل برای خواصهای اضافی ناموفق بوده زیرا به همه عوامل ممکن موثر خواص اضافی توجه ننموده است. اساس نظری این مدل منجر به برخی محدودیتها در کاربرد آن میشود به عنوان مثال پیوند هیدروژنی، برهمکنش دوقطبی قوی، تشکیل کمپلکس و غیره از این مدل حذف شدند. معادله حالت فلوری بصورت زیر تعریف می شود:
(۲-۳۷) جایی که:
(۲-۳۸)
(۲-۳۹)
(۲-۴۰)
(۲-۴۱)
بر اساس معادله حالت فلوری، پریگوگین و پترسون به خواص ترمودینامیکی اضافی مخلوط محلولهای دو تایی به صورت مجموعی از ۳ مشارکت توجه کردند:
۱- مشارکت برهمکنش که تنها متناسب با پارامترهای برهمکنش میباشد
۲- مشارکت حجم آزادکه ناشی از وابستگی حجم کاهش یافته در درجه حرارت کاهش یافته که خود ناشی از تفاوت میان درجه انبساط دو ترکیب میباشد
-
- مشارکت فشارکه به تفاوت در فشار داخلی و حجم کاهش یافته ترکیبات وابسته است
نظریه پریگوگین-فلوری-پترسون به آنالیز حجم مولار اضافی با بهره گرفتن از مقادیر تجربی حجم مولار اضافی، ضریب انبساط همفشار و تراکم پذیری همدما برای مخلوطهای مختلف از جمله مخلوطهایی با مولکولهای قطبی می پردازد. این سه سهم به شرح زیر می باشند:
(۲-۴۲)
که جمله اول سهم مربوط به برهمکنش و جمله دوم سهم ناشی از حجم آزاد و جمله سوم سهم مربوط به فشار می باشد
حجم ویژه = حجم کاهش یافته = فشار ویژه =
که حجم کاهش یافته و فشار ویژه توسط فرمولهای زیر محاسبه میشوند:
(۲-۴۳) (۲-۴۴)
حجم کاهش یافته مخلوط توسط فرمول زیر محاسبه می شود:
(۲-۴۵)
کسر انرژی تماس مولکولی[۲۴]=Ψ توسط فرمول زیر محاسبه می شود:
(۲-۴۶)
Φ=کسر حجمی کره سخت[۲۵] بدین صورت تعریف می شود:
(۲-۴۷)
Θ= کسر سطح مولکولی[۲۶] نیز می تواند با فرمول زیر محاسبه گردد:
(۲-۴۸)
S = نسبت سطح مولکولی به حجم[۲۷] نیز به روش زیر محاسبه میگردد:
(۲-۴۹)
۲-۵-۲-ضریب انبساط دمایی همفشار و ضریب انبساط دمایی اضافی همفشار:
ضریب انبساط دمایی بصورت تمایل مایع برای تغییر حجم در پاسخ به تغییر در درجه حرارت تعریف می شود، در خلال انتقال حرارت انرژی ذخیره شده در پیوند بین مولکولی میان اتمها تغییر میکند بنابراین افزایش دما منجر به ارتعاش دمایی اتمها در ترکیب میشود. این درجه انبساط تقسیم بر تغییر دما ضریب انبساط دمایی نامیده میشود. برای همه مخلوطها از چگالی وابسته به دما ضریب انبساط دمایی با معادله زیر محاسبه می شود:] ۲۹[
(۲-۵۰)
حجم مولار اضافی مخلوط چگالی مخلوط=
همچنین ضریب انبساط دمایی اضافی با فرمول زیر محاسبه می شود:
(۲ -۵۱)
ضریب انبساط دمایی مایع خالص (۱)= ضریب انبساط دمایی مایع خالص(۲)=و
ضریب انبساط دمایی مخلوط=
کسر حجمی مایع خالص (۱)= کسر حجمی مایع خالص (۲)=
کسر حجمی مخلوط با توجه به فرمول زیر قابل محاسبه میباشد:
(۲-۵۲ )
کسر مولی مایع خالص (i) = حجم مولی مایع خالص (i) =
۲-۵-۳- انحراف گرانروی :
