دوربین دیجیتال Canon

ساخت آلمان

لوله ی آزمایش

ساخت ایران

پیپت ۱۰ میلی لیتر

ساخت ایران

۲-۳- روشها و مراحل اجرای آزمایش
۲-۳-۱- نحوه انتخاب و شرایط نگهداری حیوانات مورد آزمایش
حیوانات مورد آزمایش در این تحقیق شامل ۴۸ سر موش صحرائی نر از نژاد ویستار می باشد که به طور کاملا تصادفی از مرکز پرورش و نگهداری حیوانات آزمایشگاهی بیمارستان نمازی شیراز تهیه، و در همان جا مورد آزمایش قرار گرفتند. جهت تغذیه حیوانات از غذای فشرده(پلت)، تهیه شده از شرکت سهامی خوراک دام و طیور استفاده می گردید. آب مصرفی رت ­ها، آب لوله کشی بوده که در ظروف پلاستیکی مخصوص آب خوری موش­های صحرایی در اختیار آنها قرار داده می شد. حیوانات مورد استفاده در قفس‌هایی از جنس ماکرولون شفاف به ابعاد ۵۵×۳۰×۲۰ سانتی متر با سقف مشبک از جنس استیل نگهداری شده و کف قفس­ها توسط خاک اره و تراشه چوب پوشیده شدند. قابل ذکر است که تراشه­های چوب موجود در قفس­ها هر دو روز، یکبارتعویض شده و قفس­ها با الکل و ساولن شستشو و ضد عفونی
می شدند (۲-۱). درجه حرارت محیط °c2±۲۲ و رطوبت ۳±۵۵ درصد بود و دوره نوری ۱۲ ساعت روشنایی و دوره تاریکی ۱۲ ساعت فراهم شد. کف اتاق و تجهیزات موجود در آن توسط ساولن ضدعفونی می شدند.
شکل (۲-۱)محل نگهداری حیوانات
۲-۳-۲-گروه بندی حیوانات مورد آزمایش
در این تحقیق مجموعاً از ۴۸ سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار استفاده گردید که در گروه های ۸ تایی گروه بندی گردیدند. موش ها قبل و بعد از آزمایش وزن شدند. شکل (۲-۲) نحوه وزن کردن موش های صحرایی را نشان می دهد.
حیوانات به طور کاملا تصادفی در گروه های زیر تقسیم بندی شدند :
۱- گروه کنترل: در این گروه هیچ تیماری برای حیوانات انجام نمی گیرد و حیوانات فقط از آب و غذای معمولی استفاده می کنند.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲- گروه دریافت کننده استامینوفن با دوز mg/kg 700
۳- گروه تجربی ۱: گروه دریافت کننده استامینوفن (mg/kg 700) که عصاره گیاه آرتیشو را با دوز mg/kg600 دریافت کردند.
۴- گروه تجربی ۲: گروه دریافت کننده استامینوفن (mg/kg 700) که عصاره گیاه آرتیشو را با دوز mg/kg800 دریافت کردند.
۵- گروه تجربی ۳: گروه دریافت کننده استامینوفن (mg/kg 700) که عصاره گیاه آرتیشو را با دوز mg/kg1000 دریافت کردند.
۶- گروه تجربی ۴: عصاره گیاه آرتیشو را با دوز mg/kg1000 دریافت کردند.
طول مدت آزمایش ۲۴ ساعت و نحوه تزریق داروها به صورت خوراکی و با بهره گرفتن از گاواژ می باشد.
شکل(۲-۲) روش وزن کردن رت ها
۲-۳-۳- چگونگی تهیه و تجویز عصاره هیدروالکلی گیاه آرتیشو
در ابتدا گیاه آرتیشو پس از جمع آوری از ارتفاعات استان مرکزی و تایید توسط گیاه شناس، به آزمایشگاه منتقل و پس از تمیز و خشک کردن، آسیاب شد تا به اندازه مطلوب رسیدند بعد از این مرحله، مرحله پرکولاسیون بود. بدین صورت که مقدار ۲۰۰ گرم پودر گیاه آرتیشو را با ۵۰۰ میلی لیتر اتانول ۵۰ درصد در دستگاه پرکولاتور ریخته و به مدت ۷۲ ساعت در اتانول جهت خیس خوردن قرار گرفت، سپس شیر پرکولاتور باز شد و مایع قطره قطره به ظرف پایین وارد گردید، از طرفی در بالای پرکولاتور یک صفحه قرار داده شد و روی آن چند وزنه قرار گرفت. لازم به ذکر است که به طور مداوم حلال (الکل) را به کمک پیپت به بالای ظرف اضافه کرده تا سطح مایع پایین نیاید و حالت ثابت داشته و پودر گیاه خشک نگردد. بعد از این مرحله مایع بدست آمده در زیر پرکولاتور که حاوی حلال الکلی و ماده استخراجی تام بود، به کمک دستگاه روتاری، حلال اضافی از آن جدا، تا کاملا غلیظ گردد. آنگاه به کمک دسیکاتور و پمپ خلاء عصاره بصورت پودر قهوه ای متمایل به زرد در آورده شد. دوز عصاره مورد استفاده در این تحقیق mg/kg600، ۸۰۰ و۱۰۰۰ بود و به صورت دهانی با گاواژ به حیوانات تزریق شد. برای تهیه دارو با دوزهای فوق، مقادیر ۶۰۰، ۸۰۰ و۱۰۰۰ میلی گرم، هر کدام به صورت جدای از هم برداشته و در یک سی سی آب مقطر حل شد و سپس با توجه به وزن موش ها، مقادیر فوق به موش های صحرایی تزریق شد.
شکل (۲-۳) دستگاه روتاری
۲-۳-۴- طریقه گاواژ کردن حیوان
جهت خوراندن عصاره هیدروالکلی گیاه آرتیشو، از سرنگ معمولی ۱ میلی لیتر مجهز به feeding needle یا prob-ended gavage needle استفاده گردید. در این حال مقادیر مشخص از دارو با توجه به وزن موش ها و گروه مورد تجویز، با سرنگ برداشته و با دست دیگر پوست ناحیه پشت گردن حیوان کشیده و مطابق شکل (۲-۴) نگه داشته شد. در این حالت دهان حیوان باز می شد و نیدل به راحتی وارد دهان و مری شده و دارو به داخل مری تزریق می شد همچنین دقت لازم به عمل می آمد تا دارو کاملاً بلعیده شود و از دهان بیرون ریخته نشود.
(۳ )
(۳ )
شکل (۲-۴) روش تجویز دارو به صورت گاواژ
۲-۳-۵- القاء مسمومیت توسط استامینوفن در موش های صحرایی
جهت القاء مسمومیت کبدی در موش های صحرایی، حیوانات به مدت ۲۴ ساعت بدون غذا نگهداری شدند سپس با دوزmg/kg 700 از استامینوفن خالص تهیه شده از شرکت دارو پخش تهران تحت تیمار قرار گرفتند بعد از تزریق استامینوفن حیوانات با دوز های ۶۰۰،۸۰۰ و ۱۰۰۰میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره ی هیدروالکلی گیاه آرتیشو را دریافت کردند.
۲-۳-۶- خون گیری
کلیه حیوانات را در جار بیهوشی حاوی پنبه آغشته به دی اتیل اتر قرار داده و تحت بی هوشی خفیفی قرار گرفتند. بعد از بیهوش شدن، حیوان را به پشت روی تشتک تشریح قرار داده و دستها و پاهای حیوان را توسط سنجاق در طرفین ثابت می کنیم.
برای خون گیری از سرنگ های ۵ سی سی استفاده گردید. نوک سرنگ را از ناحیه سینه و از سمت چپ بدن حیوان وارد بطن چپ حیوان کرده تا خون وارد مخزن سرنگ شود. در حین خونگیری سرعت عمل فرد باید بالا باشد و دقت فراوان در این امر انجام گردد تا خون حیوان لیز نشود. پس از پر شدن مخزن سرنگ، نیدل را از قلب حیوان خارج نموده و خون گرفته شده به لوله­های استریل منتقل
شد. باید توجه داشت برای هر بار خون گیری باید از سرنگی جدید استفاده کرد.
شکل (۲-۵) نحوه خون گیری مستقیم از قلب موش های صحرایی