هوت
سرزمین اولیه هوت ها منطقه ای به نام (دادل سیوی ) در کراچی پاکستان است که منشا اصلی این قوم پاکستانی می باشد بزرگترین فرد این قبیله شخصی به نام هوت عمر است که جد همه هوت ها می باشد وی در چابهار و مناطق نزدیک آن سکونت داشته است امروزه هوت ها در شهرستان جاسک (گابریک و حوزه غرب) نیکشهر ـ چابهار ـ کنارک و … ساکن هستند این قبیله افرادی بسیار شجاع ، ساده و رو است می باشند که شغل اکثر انان کشاورزی و دامداری است .
در این قبیله نیز جنگ های متفاوتی شکل گرفته است که پس از سالها دوباره به صلح و سازش خاتمه یافته است .
امروزه هوت ها را نیز با عنوان دگارانی یعنی فرزندان دگار نیز می شناسند.
بلوچ
بلوچ ها افرادی هستند که خودشان را از همه قبایل خالص تر می دانند و به میر ـ هوت و … گرایش ندارند هر چند امروزه به دلیل ازدواج ها تمیز دادن افراد بلوچ مشکل شده است و با میرها و خان ها و سایر گروه های دیگر آمیخته شده اند. طرز تفکر آنها نسبت به سایر افراد کامل و متفاوت است و آنها خواستار زندگی راحت و بدون دردسر هستند . آنها با بردگی مخالف بودند و همه را برابر و برادر می دانستند . بلوچ ها قبیله ای از قوم بلوچ بودند که کار کردن و تلاش برای کسب امرار و معاش را بهتر از درگیرهای قبیله ای و نزاع بین یکدیگر می دانستند .

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

بیشترین تحصیل کردگان ، هنرمندان ، شاعران ، علما و سایر شخصیت های مهم علمی و هنری امروز و حتی قدیم را همین گروه تشکیل می داد.
رند
اصالت اصلی و قومی مردمان قبیله رند به منطقه ای به نام (سارت اف ) در بلوچستان بر می گردد که آنها بعداً با سایر افراد قبیله های مختلف را ازدواج کردند و قبیله آنها کم رنگ شده است.
قبیله طاهرزیی (گرگیج) در شهرستان سیریک جز این گروه به حساب می آیند.طاهرزهی ها نیز توانستند در دوره پهلوی دوم حکومت های محلی برای خود ایجاد نمایند.
پژ
پژ قبیله ای بزرگی است که در منطقه بلوچستان پاکستان و ایران وجود دارد این قبیله در شهرهای نیکشهر و اطراف آن نیز وجود دارد.
براهویی
مرکز اصلی این قبیله در بلوچستان پاکستان می باشد و الان همه ی اعضای این قبیله در پاکستان به سر می برند .
براهویی افراد خیلی قد بلند و خوش هیکل هستند که زمانی هر کس فرد بلند قدی را ببینند می گویند فلانی براهویی است براهویی نیز قبیله بسیار بزرگی در پاکستان می باشد .
جدگال
جدگال طبقه ای است که اکثر آنان در منطقه ی دشتیاری واقع در چابهار سکونت دارند این قبیله یکی از بزرگترین قبایل در منطقه خودشان می باشد. قبیله جدگال دارای گویش خاصی می باشد که به جدگالی معروف است.این گویش بسیار سخت است و فهمیدن آن برای مردم عادی کاری بسیار دشوار می باشد گروهی از افراد این قبیله اصالت خود را سندی می دانند و گویششان نیز به سندی نزدیک است . تعداد زیادی از لغات موجود در بلوچی نیز در گویش جدگالی وجود دارد و جدگال ها نیز می توانند به زبان بلوچی تکلم کنند .
سید
سید کلمه ای عربی است و به معنی سرور و آقا به کار می رود و به منزله احترام به اشخاص خاصی گفته می شود.
سیدهای منطقه از فرزندان پیامبر و نوادگان علی مرتضی(ع) و فاطمه زهرا(س) می باشند.این افراد معمولا به کارهای دینی می پرداختند و گروهی نیز به طبابت و دعا نویسی و طلب شفاعت برای بیماران می پرداختند. طبقه سید ، طبقه ای بود که از شان و منزلت اجتماعی نسبتا فراوانی در منطقه دارا بود. بنا به گفته ای اجداد سیدهای مکران شخصی به نام سید محمد قتال ولی بوده که در قرن هفتم هجری از بغداد به جنوب فارس(بستک) مهاجرت نموده و با خانزاده ها و حکمرانان منطقه وصلت نموده است.
قبایل دیگری نیز در بلوچستان وجود دارند که عبارتند از ( ریگی ـ نارویی ـ شه بخش و … ) که در شهرهای زاهدان ـ سرباز و سراوان سکونت دارند . گروهی از نارویی ها نیز خود را قوم مهاجر از کشور افغانستان می دانند .
ازدواج اکثر این قبایل درون گروهی بوده ، اما در ازدواج برون گروهی نیز در میان آنها وجود داشته است. حتی در شرایطی قبایلی که جز ذات های فرا دست جامعه بوده از دایره قوم بلوچ فرا تر رفته و با جت ها و نوکر ها نیز پیوند زناشویی برقرار می کردند.
ساختار سیاسی
اهمیت برخی از مفاهیم بنیادی در علوم انسانی تنها به کتب آکادمیک و تخصصی این رشته محدود نمی شود بلکه بیش از هر چیز ریشه در تحولات تاریخی و اجتماعی جهان دارد.یکی از این مفاهیم کلیدی،«سیاست» است؛مفهومی که از طرفی منشا انسانی دارد و از سوی دیگر،منشا بسیاری از تحولات اجتماعی است.
به نظر می رسد فهم و واکاوی این مفهوم و مصادیق اجتماعی آن نیازمند بررسی رابطه «سیاست»و«جامعه» است؛ بررسی که نیازمند نگاهی جامعه شناختی و به طور خاص «جامعه شناسی سیاسی»است.این میان رشته ای در علوم انسانی عبارت است از بررسی رابطه میان جامعه، نیروها و گروه‌های اجتماعی و ساختار قدرت سیاسی از موضوعات عمده این رشته است.
در ابتدا نگارنده سعی دارد به پرسش های ذیل پاسخ دهد:
۱)سیاست چیست؟نقش سیاست در اجتماع و قشربندی اجتماعی چیست؟
۲)قشربندی اجتماعی چیست و چگونه از سیاست تاثیر می گیرد؟
۳)رابطه سیاست و جامعه را چگونه می توان تصریح و تبیین کرد؟
مفهوم «سیاست^[۵۶]»به عنوان متغیر مستقل در این بررسی،باید از منظر جامعه شناسی و لغوی مورد بررسی قرار گیرد.سیاست در لغت به معنای دانشی است که از شهر(مدینه در عُرف فیلسوفان دوران اسلامی مانند فارابی) ومناسبات شهروندی(مدنی)بحث می‌کند(طباطبایی،۲۲:۱۳۸۷). هم‌چنین سیاست به روندی گفته می‌شود که در آن شهروندان به اتخاذ یک تصمیم جمعی مبادرت می‌ورزند. (امرائی ،۳۱:۱۳۸۸).
حال باید به تعریف سیاست از منظر جامعه شناسی پرداخت،ماکس وبر معتقد است«سیاست به معنی تلاش برای سهیم شدن در قدرت یا تاثیرگذاری بر توزیع قدرت در میان دولت ها یا در میان گروه های درون دولت هاست»(وبر،۹۲:۱۳۸۲).
وبر مفهوم سیاست را به عنوان یک «حرفه» مطرح می کند.به این ترتیب،به دو طریق می توان این حرفه را تعریف کرد:«زندگی کردن برای سیاست یا زندگی کردن از قبل سیاست».این جمله را می توان اینطور تعبیر کرد که در نگاه نخست،زندگی سیاستمدار در خدمت آرمان است و در نگاه دوم،سیاست منبع امرار معاش او در نظر گرفته شده است.
سازمان های سیاست:
الف)گاهی طبقه بندی برحسب رابطه ساخت دولت با جامعه ی مدنی،میزان قدرتجامعه ی مدنی و میزان توده ای شدن جامعه است،بنابراین جوامع سیاسی را می توان این طور طبقه بندی کرد:
۱) جامعه سیاسی تکثرگرا؛ در این نوع جامعه سیاسی،جامعه ی مدنی و نهادها و موسسات آن خودجوش و نیرومندند و علایق افراد یا توده های پراکنده را اصناف و گروه ها و تشکل های مختلف سازمان می دهند.در چنین جامعه ای دولت مستقیما به بسیج حمایت توده های بی شکل دست نمی زند و در نتیجه زندگی سیاسی از خطر توده ای شدن مصون است(بشیریه،۳۳۸،۱۳۷۴).
۲)جامعه سیاسی بسته؛ در این نوع از جامعه سیاسی، سیاست نه فعالیتی گروهی است و نه خصلتی توده ایپیدا کرده است بلکه اساسا فرایندی فردی و شخصی است.در این جوامع،گروه های اجتماعی از عرصه ی عمل مستقلی برخوردار نیستند.همچنین مشروعیت ساخت قدرت در این جامعه ی سیاسی از حوزه های سنتی و مذهبی گرفته می شود.
۳)جامعه سیاسی نیمه سنتی و غیرتوده ای؛در چنین جامعه ای میان جامعه مدنی ضعیف و دولت رابطه سازمان یافته و منسجمی وجود ندارد و اغلب حکومت مشروعیت خود را از منابع سنتی کسب می کند.جامعه مدنی در متن تحولات اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی توسعه می یابد.
۴)جامعه سیاسی بسته توده ای؛در این جامعه ،گروه های جامعه مدنی گسترش یافته و نسبتا نیرومندند و خطراتی برای ثبات سیاسی ایجاد می کنند.در واکنش به جامعه مدنی دولت بی آنکه توان سرکوب آن خا را داشته باشد،برای تضعیف آن ها اقدام به بسیج توده ای می کند.
۵)جامعه سیاسی سرکوبگر غیرتوده ای؛ در این نوع از جامعه دولت به زیان جامعه ی مدنی توسعه یافته و جامعه ی مدنی از نظر فعالیت سیاسی سرکوب شده است،با این حال سرشت بسیج سیاسی متمایل به بسیج توده ای نیست.
۶)جامعه سیاسی سرکوبگر توده ای؛در این از جوامع،دولت جامعه ی مدنی را سرکوب می کند و در مقابل دست به بسیج توده ای در سطحی گسترده می زند.در اینجا ا اگر جامعه مدنی نیرومند و از نظر تاریخی قوی تر باشد، دامنه ی بسیج توده ای گسترده تر می شود و بسیج توده ای از طریق توانایی ایدئولوژیک دولت و با هدف دفع نیروهای رقیب صورت می گیرد.
ب)گونه ای دیگر از طبقه بندی رژیم های سیاسی بر مبنای «پایگاه اجتماعی» آن ها صورت می گیرد.به این ترتیب،ساخت قدرت در این رژیم ها می تواند:قدرت عمودی یک جانبه،قدرت عمودی دوجانبه و ساخت ظاهرا دوجانبه و واقعا یک جانبه باشد.
گونه ای دیگر از طبقه بندی رژیم های سیاسی،چپ یا راست بودن دولت ها بر اساسمیزان دخالت دولت در تغییر جامعه است.
حال از ترکیب معیارهای مذکور می توان چهار نوع رژیم سیاسی را مطرح کرد:
۱)رژیم های دموکراتیک راست
۲)رژیم های اقتدارطلب راست
۳)رژیم های دموکراتیک چپ
۴)رژیم های اقتدارطلب چپ
نقش سیاست در قشربندی اجتماعی:
یکی از دقیق ترین روش ها برای تصریح و تبیین این رابطه، بهره گیری از مغهوم گفتمان سیاسی به عنوان چکیده ی اندیشه ی حاکم بر هر یک از نگرش های سیاسی مذکور است.این بررسی به صورت عینی و در چارچوب جامعه ایران صورت می گیرد.بنابراین می توان به هر قشر اجتماعی گفتمان ویژه ای را نسبت داد و ظهور هر گفتمان سیاسی در یک یا چند حزب یا انجمن و… را به صورت کنش ها و جنبش های سیاسی در هر دوره بررسی کرد. بوردیو معتقد است«طبقات تئوریکی که مستعد تبدیل شدن به طبقه ی اجتماعی به معنای مارکسی کلمه هستند»(بحرانی،۳۱۸:۱۳۸۸).یعنی زمینه ی مشترک فرهنگی-اعم از تجربه و دانش- و اعضای قشرها به گونه ای عام دارای وفاق اند و این وفاق زمینه ی مشترک شالوده ی شناخت های قشرهای مختلف اجتماعی است.دانش ها و ذهنیت های قشر ها مبتنی بر نظام هایی از باورهای مشترک است که مبنای حضور یا بازنمایی اجتماعی آن هاست:ایدئولوژی.
حال که کلیتی در خصوص تعریف و تبیین سیاست نقش آن در قشربندی اجتماعی بیان کردیم ، به بررسی نقش سیاست در قشربندی جامعه آماری این پژوهش که بلوچستان ایران دوره پهلوی اول می باشد ، می پردازیم.
به طور کلی در بررسی نقش سیاست در قشربندی بلوچستان ، سیاست و سیاسیون را باید به دو بخش تقسیم کنیم: سیاست ها و سیاسیون محلی ، سیاست ها و سیاسیون دولتی.