۶-۲-۱- فرضیه­ اول …………………………………………………………………………………………………………………………………………….۹۶
۶-۲-۲- فرضیه دوم …………………………………………………………………………………………………………………………………………….۹۶
منابع ومآخذ ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۹۷
فهرست جدول­ها
عنوان ………………………………………………………………………………………………………………….صفحه
جدول ۳ – ۱: مشخصات جغرافیایی ایستگاههای مورد مطالعه …………………………………………………………………………………..۲۵
جدول ۳ – ۲: میانگین بارش سالانه ایستگاههای مورد مطالعه ………………………………………………………………………………….۲۹
جدول ۳-۳: میانگین مجموع بارنگی ماهانه (میلیمتر) ایستگاههای مورد مطالعه ………………………………………………………….۳۰
جدول ۵-۱: نتایج آماره­ های توصیفی بارش ماهانه ایستگاه کرمانشاه …………………………………………………………………………۴۴
جدول۵-۲: نتایج آماره­ های توصیفی بارش ماهانه ایستگاه اسلام آباد …………………………………………………………………………۴۴
جدول ۵-۳: نتایج آماره­ های توصیفی بارش ماهانه ایستگاه روانسر …………………………………………………………………………….۴۵
جدول ۵-۴: نتایج آماره­ های توصیفی بارش ماهانه ایستگاه کنگاور …………………………………………………………………………….۴۵
جدول ۵-۵: نتایج آماره­ های توصیفی بارش ماهانه ایستگاه سرپل ذهاب ……………………………………………………………………۴۶
جدول ۵-۶: معادله خط رگرسیون وضریب همبستگی بین مقادیر واقعی وپیش بینی شده …………………………………………….۵۶
جدول۵-۷ :نتایج آزمون من کندال برای داد­های سالانه …………………………………………………………………………………………..۶۰

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

جدول ۵-۸: محاسبه آزمون کلوموگروف اسمیرنف ایستگاه کرمانشاه ………………………………………………………………………….۶۵
جدول ۵-۹: مقادیر محاسبه شده پیش بینی بارش ایستگاه کرمانشاه …………………………………………………………………………۶۶
جدول ۵-۱۰: محاسبه آزمون کلوموگروف اسمیرنف ایستگاه اسلام آباد غرب ……………………………………………………………..۷۰
جدول ۵-۱۱: مقادیر محاسبه شده پیش بینی بارش ایستگاه کنگاور …………………………………………………………………………..۷۰
جدول ۵-۱۲: محاسبه آزمون کلوموگروف اسمیرنف ایستگاه کنگاور …………………………………………………………………………..۷۴
جدول ۵-۱۳:مقادیر محاسبه شده پیش بینی بارش ایستگاه کنگاور ……………………………………………………………………………۷۴
جدول ۵-۱۴: محاسبه آزمون کلوموگروف اسمیرنف ایستگاه سرپل ذهاب ………………………………………………۷۸
جدول ۵-۱۵: مقادیر محاسبه شده پیش بینی بارش ایستگاه سرپل ذهاب …………………………………………………………………..۷۸
جدول۵ -۱۶- محاسبه آزمون کلوموگروف اسمیرنف ایستگاه روانسر ………………………………………………………………………….۸۲
جدول ۵-۱۷: مقادیر محاسبه شده پیش بینی بارش ایستگاه روانسر …………………………………………………………………………..۸۲
جدول ۵-۱۸: مقادیر D،d p، q ، p و Q مدل نهایی ۱۲(Q ، D ، P) ( q ، d ، p ) SARIMA برای ایستگاههای مورد مطالعه ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۸۳
جدول ۵-۱۹: بررسی و انتخاب بهترین مدل ARIMA برای ایستگاههای مورد مطالعه …………………………………………….۸۳
جدول ۵-۲۰: مقایسه­ میانگین بارندگی سالیانه واقعی و پیش بینی شده در ایستگاههای مورد مطالعه ……………………………۸۴
جدول ۵-۲۱: مقایسه مقادیر پیش بینی بارندگی سالیانه ایستگاههای سینوپتیک استان کرمانشاه درسال­های متوالی با بهره گرفتن از دوره­ های آماری مختلف در ساختن مدل، ودرصد اختلاف آن­ها …………………………………………………………………..۸۵
جدول ۵-۲۲: نتایج آزمون t جهت نعیین معنی دار بودن اختلاف بین میانگین ماهیانه مقادیر واقعی وپیش بینی شده بارندگی درایستگاههای مورد مطالعه استان کرمانشاه در یک سال معین …………………………………………………………………………………۸۸
جدول۵- ۲۳: آنالیز واریانس یک طرفه …………………………………………………………………………………………………………………..۹۰
جدول ۵-۲۴: آنالیز واریانس یک طرفه …………………………………………………………………………………………………………………..۹۰
فهرست شکل­ها
عنوان………………………………………………………………………………………………………صفحه
شکل ۳ – ۱: نقشه موقعیت وپراکنش ایستگاههای سینوپتیک مورد مطالعه ……………………………………………………………………………….۲۳
شکل ۳-۲: نمودار میانگین ماهانه بارش (میلیمتر) ایستگاههای مورد مطالعه ……………………………………………………………………………..۳۰
شکل ۵-۱: هیستوگرام­های توزیع بارش ماهانه ایستگاه کرمانشاه …………………………………………………………………………………………….۴۷
شکل ۵-۲: هیستوگرام­های توزیع بارش ماهانه ایستگاه اسلام آباد ……………………………………………………………………………………………۴۸
شکل ۵-۳: هیستوگرام­های توزیع بارش ماهانه ایستگاه روانسر ……………………………………………………………………………………………….۴۹
شکل ۵-۴: هیستوگرام­های توزیع بارش ماهانه ایستگاه کنگاور ………………………………………………………………………………………………..۵۰
شکل ۵-۵: هیستوگرام­های توزیع بارش ماهانه ایستگاه سرپل ذهاب ………………………………………………………………………………………..۵۱
شکل ۵-۶: روند خطی وپلی نومیال درجه ۶ بارش ایستگاه کرمانشاه (۲۰۱۲- ۱۹۸۸) ………………………………………………………………..۵۳
شکل ۵-۷: روند خطی وپلی نومیال درجه ۶ بارش ایستگاه اسلام آباد غرب (۲۰۱۲- ۱۹۸۸) ………………………………………………………۵۳
شکل ۵-۸: روند خطی وپلی نومیال درجه ۶ بارش ایستگاه روانسر (۲۰۱۲- ۱۹۸۸) ……………………………………………………………………۵۳
شکل ۵-۹: روند خطی وپلی نومیال درجه ۶ بارش ایستگاه کنگاور (۲۰۱۲- ۱۹۸۸) ……………………………………………………………………۵۴

۵-۱ تفسیر نتایج:
*در هر دو گروه تمرین جودو و تمرین دایره ای AGRPپلاسماافزایش معنی داری داشت( P<0/01) و این افزایش در گروه تمرین دایره ای نسبت به تمرین جودو بیشتر بود.
* در هر دو گروه تمرین جودو و تمرین دایره ای درصد چربی نمونه ها کاهش معنی داری داشت(P<0/05) و این کاهش در گروه تمرین دایره ای نسبت به تمرین جودو بیشتر بود
* در هر دو گروه تمرین جودو و تمرین دایره ایBMI کاهش غیر معناداری داشت ولی این تغییرات با وجود کاهش بیشتر در گروه تمرین دایره ای معنی دار نبود
* مقادیر توان هوازی،توان بی هوازی بیشینه و توان بی هوازی متوسط، پس از هشت هفته تمرین دایره ای نسبت به تمرین جودو افزایش معناداری را نشان می داد همچنین شاخص خستگی پس از هشت هفته تمرین دایره ای نسبت به تمرین جودو کاهش معناداری را نشان می داد که تمام این موارد نشان دهنده برتری پروتکل تمرین دایره ای در مقایسه با تمرینات معمولی جودو می باشد.
در این تحقیق سازگاری AGRP را نسبت به ۸هفته تمرین جودو و تمرین دایره ای مبتنی بر فنون جودو بررسی کرده ایم. بیشتر تحقیقات انجام شده در این زمینه، پاسخ پپتایید مذکور را نسبت به تمرینات تک وهله ای و کوتاه مدت مورد بررسی قرار داده اند و فقط چند تحقیق محدود در زمینه سازگاری پپتایید ذکر شده نسبت به دوره های تمرینی طولانی مدت وجود دارد.
۵-۲ : تفسیر نتایج بر اساس تغییرات AGRPپلاسما :
تحقیقات بسیار کمی در مورد اثر تمرینات ورزشی طولانی مدت بر AGRP انجام شده است. ریجک و همکاران (۲۰۰۵) ، بیان mRNA AGRP را بر اثر یک دوره تمرینی در موشها ،هم در گروه موش های بی تحرک دارای محدودیت غذایی و هم موش های تمرین کرده با محدودیت غذایی نشان دادند. همچنین لوین و همکاران در سال ۲۰۰۴ نشان دادند که ۶ هفته تمرین داخل چرخ هر چند باعث کاهش معنی داری در وزن بدن موش ها می شود ولی تمرین اثر معنی داری بر تظاهر ARC AGRP mRNA نداشت. در تنها تحقیق بر روی انسان در این زمینه قنبری و همکاران افزایش AGRP را پس از یک جلسه تمرین دایره ای نشان دادند. در تحقیق حاضر افزایش AGRP پلاسمایی در گروه تجربی۱ بر اثر ۸ هفته تمرین جودو و تمرین دایره ای مبتنی بر فنون جودو نشان داده شد .
۵-۳ : تفسیر نتایج بر اساس تغییرات BMI :
با توجه به عدم تغییر وزن در گروه تجربی۱ و گروه تجربی۲ و افزایش AGRP پلاسمایی در تجربی۱ می توان چنین بیان داشت که BMI به تنهایی نمی تواند عامل تعیین کننده ای برای افزایش AGRP پلاسمایی باشد و یا مکانیزمهای شناخته نشده دیگری می تواند در این موضوع موثر باشد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
۵-۴ تفسیر نتایج براساس درصد چربی :
در هر دو گروه تمرین جودو و تمرین دایره ای درصد چربی نمونه ها کاهش معنی داری داشت(P<0/05) و این کاهش در گروه تمرین دایره ای نسبت به تمرین جودو بیشتر بود
با توجه به کاهش معنی دار درصد چربی بدن آزمودنیهای گروه تجربی۱ و عدم کاهش در گروه تجربی۲ می توان چنین بیان داشت: همان طوری که می دانیم توده چربی از منابع اصلی و مهم تولید لپتین می باشد (۵۹) لذا با توجه به اینکه معمولاً لپتین و AGRP رفتار معکوسی دارند، افزایش AGRP پس از تمرین را می توان به کاهش درصد چربی بدن آزمودنیها (و در نتیجه کاهش لپتین) نسبت داد (۶۰).
۵-۵ نتیجه گیری:
با نگاهی دقیقتر به تحقیقات انجام شده مشخص می شود که در این تحقیقات آزمودنیهایی که برای انجام تحقیق از آنها استفاده شده از آزمودنی های غیر ورزشکار بوده است، همچنین در بیشتر پروتکلهای تمرینی، مدت تمرین کوتاه و اکثرا تک وهله ای بوده اند و پاسخ AGRP نسبت به تمرین مورد توجه بوده است و تحقیقات بسیار اندکی تاثیر دوره ای تمرینی طولانی مدت را برای بررسی سازگاری پپتایید مذکور نسبت به تمرینات ورزشی مورد بررسی قرار داده اند، همچنین در پروتکلهای طولانی مدت ، شدت تمرینات اتخاذ شده در حد متوسط بوده است در حالیکه در تحقیق حاضر علاوه بر انتخاب آزمودنی های تمرین کرده، شدت تمرین در حد بالایی انتخاب شد (۷۵-۹۵%HRmax در گروه تجربی۱).از دیگر تفاوتهای تحقیق حاضر با دیگر تحقیقات انجام شده می توان به این مطلب اشاره کرد که تحقیقات انجام شده هر یک به طور جداگانه ای به مسئله پرداخته است و در هیچ تحقیقی آزمایشات در یک دوره طولانی ، بر روی ورزشکاران تمرین کرده نپرداخته است.
با توجه به نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر به عنوان یک نتیجه کاربردی می توان چنین پیشنهاد کرد که با بهره گرفتن از پروتکل تمرینی ارائه شده در این تحقیق برای گروه تمرینی که به تحریک تولید و ترشح AGRP می انجامد،ورزشکاران و مربیان رشته ورزشی جودو می توانند افزایش سطح آمادگی جسمانی و مهارتی در اجرای فنون و کنترل وزن (کاهش) بهتری را نسبت به روش های تمرینی سنتی تجربه کنند و همچنین از مزایای کاهش بیشتر در صد چربی بدن ورزشکاران (افزایش توان ورزشکار) بهره مند شوند.
همچنین به مربیان و ورزشکاران رشته های دیگر ورزشی که دارای زمان مسابقه ای نزدیک به جودو بوده و کنترل وزن برای آن رشته امری ضروری است نظیر کشتی، کاراته ،تکواندو … پیشنهاد می شود با بهره گرفتن از این پروتکل تمرینی با جایگزینی فنون مورد استفاده در تمرینات دایره ای و تطبیق زمان های تمرینی با زمان های مسابقه ای، از مزایای این پروتکل تمرینی بهره مند شوند.
۵-۶ پیشنهادات برای تحقیقات آینده:

1. 1. اثر تمرینات مختلف از جمله تمرینات جودو و دایره ای در نوبتهای صبح و بعد از ظهربه طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد.

1. 1. با توجه امکان آسیب حین تمرینات جودو، اثر پروتکلهای مجزای تمرین شدید جودو و تمرینات دایره ای مبتنی بر فنون جودو، هر یک به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد.

1. 1. اثر پروتکل ارائه شده بر هورمونهای مرتبط با AGRP نظیر لپتین وگرلین و دیگر هورمونهای کاتابولیک ( مثل …,CART,POMC ) مورد بررسی قرار گیرد.

پیوست­ها
پیوست ۱
به نام خدا
رضایت­نامه شرکت و همکاری در طرح پژوهشی تاریخ: …………………….
کد: ……………………..
عنوان طرح پژوهشی: تاثیر هشت هفته تمرینات دایره ای بر مقادیرAGRP مردان جودوکار تمرین کرده
مجری طرح: حمیدرضا زاهدی استاد راهنما: دکتر مهرداد فتحی
آدرس: ………………………………………………………………………………………………………………………………………….
شماره تلفن: ………………………………………… همراه: ………………………………………………
بدین وسیله اعلام می­دارد آقای حمیدرضا زاهدی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته فیزیولوژی ورزش اطلاعات لازم را 

شرکت ها بایستی در پایان هر دوره فعالیت صورت های مالی اساسی تهیه نمایند. یکی از این صورت‏های مالی صورت سود و زیان است که آخرین رقم آن سود خالص واحد تجاری است. در واقع سود از جمله برترین شاخص های اندازه گیری فعالیت های واحد اقتصادی است (ثقفی و آقایی ، ۱۳۷۳: ۵). با توجه به اهمیت و کاربردهای مختلف سود اهداف گزارشگری سود شامل موارد زیر است:
سود به عنوان مبنایی برای محاسبه مالیات و توزیع مجدد ثروت بین افراد است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

سود به عنوان راهنمایی مورد تصور است که بر اساس آن سیاست های مربوط به سود تقسیمی و نگهداری سود تدوین می شود.
سود را به عنوان شاخصی از بیشترین مبلغی می دانند که می تواند به صورت سود تقسیمی توزیع یا در شرکت سرمایه گذاری مجدد شود.
سود به عنوان راهنمایی برای سرمایه گذاری و تصمیم گیری مورد توجه قرار می گیرد.
معمولاً چنین فرض می شود که سرمایه گذاران می کوشند بازده مبلغی را که سرمایه گذاری می‏کنند به حداکثر برسانند. در واقع سرمایه گذاران به دنبال سهام شرکت هایی هستند که از توان سودآوری بالایی برخوردارند و حاضرند سهام این شرکت‏ها را به قیمت بالاتری خریداری کنند (هشی و دیگران ، ۱۳۸۸: ۳۷). البته با توجه به درجه قابل قبولی از ریسک، سود به عنوان یک ابزار یا وسیله پیش بینی کننده به حساب می آید که افراد را در امر پیش بینی سودها و رویدادهای اقتصادی آینده یاری می دهد. سود معیاری است که از مباشرت مدیریت بر منابع شرکت و کارایی در به انجام رساندن امور شرکت است، به طوری که هیات استانداردهای حسابداری مالی این موضوع را بدین صورت ارائه کرده است:
“یکی از هدف های صورت‏های مالی این است که در مورد قضاوت درباره توانایی مدیریت از نظر استفاده بهینه یا اثر بخشی از منابع شرکت و جهت دادن به عملکرد در راستای دستیابی به هدف اولیه شرکت که با گذشت زمان بالاترین مقدار نقد به مالکان بازگرداند، اطلاعاتی مفید ارائه نماید". گزارشگری
سود می تواند به عنوان ابزاری باشد تا مدیریت بر اساس آن در مورد آینده برنامه ریزی نماید.
۲-۲-۱-۳- پیش بینی سود و استفاده کنندگان سود
پیش بینی عنصر کلیدی در تصمیمات اقتصادی است. سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، مدیریت و سایر اشخاص در تصمیم گیری های اقتصادی خود متکی به پیش بینی ها و انتظارات هستند. برای مثال یک سرمایه گذار در تصمیماتی همچون خرید، فروش یا نگهداری سهام، مایل است از زمان و میزان سودهای تقسیمی و ریسک آنها مطلع باشد. برای آگاهی از این گونه خصوصیات سودهای تقسیمی آتی که از قبل و با دقت کامل میسر نیست، به ناچار باید به پیش بینی روی آورد. اعتباردهندگان نیز به سود آتی شرکت علاقه‏مند هستند. هر قدر میزان سود پیش بینی شده شرکت بیشتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که اعتباردهندگان اصل و بهره اعتبار اعطایی را در سررسیدهای مقرر دریافت دارند. مهمترین منبع اطلاعاتی سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر استفاده کنندگان از اطلاعات شرکت ها پیش بینی های سود ارائه شده توسط شرکت ها در فواصل زمانی معین است. البته برای اعتباردهندگان این امکان وجود دارد که برای بررسی اعتبار شرکت ها و یا طبق قراردادهایی که با شرکت منعقد می کنند، اطلاعات خاصی را از شرکت بگیرند. ولی مهمترین منبع اطلاعاتی سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان و سایر استفاده کنندگان از اطلاعات شرکت ها (در بورس اوراق بهادار) پیش بینی های سود ارائه شده توسط مدیریت شرکت ها در فواصل زمانی معین است. پیش بینی سود باید اطلاعاتی فراهم کند که منطقی و به موقع باشد تا بتواند نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان را به نحو مناسبی بر طرف نماید. انجمن های حرفه ای حسابداری در برخی از کشورها در جستجوی یافتن مبانی رضایت بخش برای تهیه و ارائه پیش بینی های مالی هستند. در سال ۱۹۷۲ در تحقیقی که توسط انجمن حسابداران خبره کانادا انجام شد، اسکینر^[۱۴] هدف حسابداری را انتقال اطلاعات مربوط با توجه به نیازهای استفاده کنندگان بیان کرد. در سال ۱۹۷۳ نیز یک گروه تحقیقاتی از انجمن حسابداران رسمی امریکا به سرپرستی رابرت ام تروبلاد^[۱۵] اظهار داشتند که هدف اصلی صورتهای مالی ارائه اطلاعات مفید برای اتخاذ تصمیمات اقتصادی است. در سال ۱۹۷۵ کمیته نظارت بر استانداردهای حسابداری انگلیس بیان داشت: به عنوان یک دیدگاه اساسی گزارش های ارائه شده از سوی شرکت ها باید تا حد امکان نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان را برآورد سازد. در همه این بیانیه ها اهداف گزارشگری مالی شامل ارکان معینی است. همگی آنها گزارش اطلاعات را مورد بحث قرار داده و بر ارائه اطلاعات سودمند و مربوط تاکید دارند تا در جهت تخصیص کارا و استفاده اثر بخش از منابع، اتخاذ تصمیمات و قضاوت در مورد عملکرد مدیریت مفید واقع شوند. این گروه از تحقیقات همچنین به طور غیر مستقیم به استفاده کنندگان اطلاعات اشاره می کنند. البته نظر هر یک از گروه های استفاده کننده با توجه به نیازهای اطلاعاتی آنها نسبت به مسئله پیش بینی سود می تواند متفاوت باشد. این استفاده کنندگان در یکی از سه گروه ذیل قرار می گیرند:
گروه استفاده کنندگان دارای امتیاز، از قبیل اداره مالیاتی، سازمان های نظارت و بازرسی، دولت، بانک ها
گروه سهامداران، اعم از سهامداران گذشته، حال، آینده و مشاوران آنها
گروه ذینفعان ویژه مثل رقبا، اعتباردهندگان و سایر ذی نفعان اقتصادی که تحت تاثیر افشای اطلاعات قرار دارند (قربانی ، ۱۳۸۹: ۱۲).
۲-۲-۱-۴- فواید سود برای سرمایه گذاران
ارزیابی برای سرمایه گذاران انگیزه اصلی برای پژوهش های حسابداری است. بهبودهای اخیر در نظریه سرمایه، دلایلی برای انتخاب رفتار قیمت اوراق بهادار به عنوان آزمونی تجربی از مفید بودن سود را فراهم نموده است. تاکید بر فواید سود از اواخر دهه ۱۹۶۰ محسوس است، زیرا مساله ارتباط و فواید اطلاعات مالی و انتخاب رویه های حسابداری مطلوب در راس دستور کار تحقیقات حسابداری بود. واضح است که توانایی استنباط ما در مورد مفید بودن اطلاعات مالی به شواهد بازار سرمایه محدود است. ارزیابی مفید بودن اجتماعی هر گونه عمل قانونی یا عمومی نتایج پیچیده ای دارد که ساده تر از مقررات افشای مالی نیست. هر چند که این مشکلات اقتصاددانان و سایر متخصصین علوم اجتماعی را از درگیر کردن خود در ارزیابی مؤثر بودن، مربوط بودن و مفید بودن رویه های اجتماعی باز می دارد، ولی ارزیابی مفید بودن سود که محصول اولیه مقررات افشای مالی است، به طور آشکار اهمیت قابل توجهی دارد. مفید بودن سود، اهمیت زیادی برای کاربران اطلاعات مالی نظیر محققان حسابداری، قانون گذاران و خط مشی گذاران دارد. سود گزارش شده در صورت های مالی اولین قلم اطلاعاتی فراهم شده در این صورت ها است. بیور^[۱۶] می‏گوید: “محتوای اطلاعاتی سود مربوط ترین مساله حرفه حسابداری است، زیرا نتایج آن مستقیماً مطلوبیت فعالیت حسابداری را منعکس می نماید". نظریه های اقتصادی نقش اصلی سود شرکت را کمک به تخصیص منابع در بازار سرمایه می­دانند.
از سویی دیگر، وجود برخی از شرایط در محیط گزارشگری مالی، امکان ارزیابی مستقیم کیفیت اطلاعات به وسیله استفاده کنندگان را دشوارتر می سازد که از آن جمله می توان به تضاد منافع، پیامدهای اقتصادی با اهمیت، پیچیدگی اطلاعات و عدم دسترسی مستقیم به اطلاعات اشاره کرد (نیکخواه آزاد و دیگران ، ۱۳۷۸: ۱۵). در این میان مدیران می توانند از دانش خود درباره فعالیت های تجاری برای بهبود اثر بخشی صورت های مالی به عنوان ابزاری برای انتقال اطلاعات به سرمایه گذاران و اعتباردهندگان استفاده کنند. با این حال چنانچه مدیران برای گمراه کردن استفاده کنندگان صورت های مالی (درون و برون سازمانی) از طریق اعمال اختیارات خود در زمینه گزینش های حسابداری اختیاراتی داشته باشند، ممکن است نتیجه عکس حاصل شود که در این صورت رویدادی تحت عنوان مدیریت سود رخ می دهد. امروزه مدیریت سود یکی از موضوعات بحث انگیز و جذاب در پژوهش های حسابداری به شمار می رود، که در ادامه به معرفی مدیریت سود می پردازیم.
۲-۲-۲- مفاهیم مدیریت سود
فلسفه مدیریت سود، بهره گیری از انعطاف روش استاندارد و اصول پذیرفته شده حسابداری می باشد. البته تفسیرهای گوناگونی که می توان از روش های اجرایی یک استاندارد حسابداری برداشت کرد، از دیگر دلایل وجود مدیریت سود می باشد. این انعطاف پذیری دلیل اصلی تنوع موجود در روش های حسابداری است. در زمانی که تفسیر یک استاندارد بسیار انعطاف پذیر است، یکپارچگی داده های ارائه شده در صورت‏های مالی کمتر می شود. اصول تطابق و محافظه کاری نیز می تواند باعث مدیریت سود شود. بنابر گفته گتشو^[۱۷] (۱۹۸۶)، شرکت کارباید^[۱۸]، سود سه ماهه نخست سال مالی خود را بدون اضافه نمودن به موجودی نقد و تنها با بهره گرفتن از روش تعهدی حسابداری استهلاک، معافیت های مالیاتی سرمایه گذاری ها و به حساب دارایی بودن بهره، افزایش داد. مدیران شرکت تأکید کرده اند که این کار برای ارائه صورت های مالی واقعی تر و قابل مقایسه کردن صورت های مالی شرکت، با سایر شرکت های در صنعت مشابه، صورت گرفته است. تحلیل گران مالی و حسابرسان از این پدیده به عنوان «ترفند حسابداری» نام می برند. این در حالی است که تمامی این اقدامات در چارچوب اصول پذیرفته شده حسابداری صورت گرفته است (نوروش و دیگران ، ۱۳۸۴: ۱۶۸).
مفهوم مدیریت سود از زوایای مختلفی مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است و تعاریف مختلفی از آن ارائه شده است. برای نمونه از نظر گاردون و همکارانش^[۱۹]، اگر زمانی مدیران روش خاصی از روش‏های حسابداری را برگزینند و نوسانات سودهای گزارش شده کاهش یابد، نتیجه مدیریت سود است. آنها همچنین متذکر می شوند که مدیران در حدود قدرتشان که ناشی از آزادی عمل در چارچوب اصول و روش‏های پذیرفته شده حسابداری است می توانند روی سود گزارش شده اثر بگذارند (سوگت رویچوهیری^[۲۰] ، ۲۰۰۶: ۳۳۷). به نظر هیلی و والن^[۲۱] (۱۹۹۹) مدیریت سود هنگامی رخ می دهد که مدیران از قضاوت های شخصی خود در گزارشگری مالی استفاده کنند و ساختار معاملات را جهت تغییر گزارشگری مالی دست کاری می نمایند. این هدف به قصد گمراه نمودن برخی از صاحبان سود در خصوص عملکرد اقتصادی شرکت با تأثیر بر نتایج قراردادهایی است که انعقاد آنها منوط به دستیابی به سود شخصی می باشد، صورت می گیرد.
جونز و مارشا^[۲۲] (۲۰۰۱) تعریف جامعی در خصوص مدیریت سود ارائه نموده اند. به نظر آنها مدیریت سود (دستکاری سود) زمانی اتفاق می افتد که مدیران با بهره گرفتن از قضاوت (تشخیص) در گزارشگری مالی و ساختار مبادلات جهت گمراه نمودن بعضی از ذینفعان (شامل سهامداران، اعتباردهنگان، کارکنان، دولت، سرمایه گذاران و غیره) درباره عملکرد اقتصادی شرکت با تحت تأثیر قرار دادن نتایج قراردادی که به ارقام حسابداری گزارش شده وابسته است، در گزارشگری مالی تغییر ایجاد می کنند.
دی^[۲۳] (۱۹۸۸) بیان می کند که مدیریت سود معمولاً از استفاده مدیران از مزایای عدم تقارن اطلاعاتی ناشی می شود. وی حداقل دو مسأله مهم را مطرح نموده است. اولاً، برای افزایش پاداش مدیران که توسط سرمایه گذاران تأمین می شود، سود دستکاری می شود و ثانیاً، سرمایه گذاران بالفعل تمایل دارند که بازار برداشت بهتری از ارزش شرکت داشته باشد. بنابراین، انتقال ثروت بالقوه از سرمایه گذاران جدید به سرمایه‏گذاران قدیمی که ایجاد کننده یک تقاضای داخلی برای مدیریت سود هستند، به وجود می آید.
شیپر^[۲۴] (۱۹۹۳) مدیریت سود را دخالت عمدی در فرایند گزارشگری مالی خارجی با قصد به دست آوردن سود، تعریف می کند. به طور کلی می توان گفت که مدیریت سود یعنی اقدامات آگاهانه به عمل آمده توسط مدیریت در خصوص چگونگی گزارش سود جهت رسیدن به اهداف خاص به گونه ای که منطبق با اصول و رویه های حسابداری می باشد. هر چند که این تعریف ها در سطح وسیع مورد پذیرش است، اما کاربرد عملیاتی این تعریف ها، کمی دشوار است، زیرا قصد و نیت مدیریت، شواهد عینی در اختیار نمی‏گذارد. در ادبیات حسابداری ارائه تعریف روشن از مدیریت سود مشکل است، زیرا مرز میان مدیریت سود و تقلب های مالی مشخص نمی باشد. تقلب مالی، حذف یا دستکاری عمدی واقعیات اصلی یا داده های حسابداری است که در کنار سایر داده های موجود، باعث تغییر قضاوت و یا تصمیم گیری استفاده کننده از داده ها خواهد شد. جهت تعیین خط مشی کمیسیون بورس اوراق بهادار در خصوص مدیریت سود، نظریه‏های اخیر کمیسیون بورس اوراق بهادار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در حالی که بیشتر این منابع به واژه مدیریت سود اشاره داشتند، ولی هیچ کدام از این منابع تعریف روشنی از مدیریت سود ارائه نداده اند. هر چند که لویت^[۲۵] (۱۹۹۸) خاطر نشان می سازد که انعطاف پذیری در حسابداری به این حرفه اجازه می‏‏دهد که نوآوری هایی داشته باشد. انحرافاتی چون مدیریت سود، هنگامی رخ می دهد که افراد از این انعطاف‏پذیری سوء استفاده می نمایند و از این انحرافات جهت پوشش نوسان های مالی واقعی استفاده می‏شود. این مهم باعث می شود نتایج واقعی عملکرد مدیریت آشکار نشود (نوروش و دیگران ، ۱۳۸۴: ۱۶۹-۱۶۸).
به طور وضوح، مطالعات تئوری نمایندگی بارها تحت طبقه بندی مدیریت سود قرار گرفته، از این‏ رو مدیریت شرکت تلاش دارد تا سود را تحت تأثیر قرار دهد برای:
بیشینه سازی پاداش ها.
اجتناب از نقص شروط بدهی‏های اوراق قرضه که از پرداخت سود سهام جلوگیری می کند.
حداقل نمودن گزارش درآمد برای به حداقل رساندن دخالت دولت اگر مؤسسه قابلیت سیاسی بالائی داشته باشد.
نمونه های دیگری از مدیریت سود برای حداکثر نمودن قیمت سهام برای سهامداران موجود در ارتباط با سهامداران بالقوه جایی که درآمد گزارش شده که شاخص مهمی از قیمت سهام می باشد، مشاهده می‏گردد. کتمان سود واقعی اهرمی است که مدیریت از آن استفاده می کند که آنها با افزودن هزینه های بیشتر در تنظیم سود و زیان سود را به حداقل رسانده برای اینکه حمایت دولت را بر علیه رقبای خارجی درخواست نماید. بعضی شواهد مؤید آن است که شرکت ها به طور متوسط از میان تعرفه ها، سهمیه ها و قراردادهای بازاریابی با سود کم و اندک در پی وضعیت حمایتی هستند. اگر این اثرات آماده و ارائه شود مدیریت ایجاد سود را در داخل منابع اطلاعاتی خواهد گنجاند. زیرا بازار از انعکاس نادرست سود آگاه نخواهد شد. به هر حال پژوهش ها مؤید این می باشد که مدیریت سودها و درآمدها مشکل است و برای کشف و پیاده کردن آن بحث و عملیات طولانی انجام گرفته است. یک نمونه از مدیریت بر مبنای سود، «هموارسازی سود» می‏باشد (کرباسی یزدی ، ۱۳۸۷: ۲۰۶).
مدیریت سود، دخالت عمدی در فرایند گزارشگری مالی خارجی با قصد بدست آوردن سود است. انعطاف پذیری در حسابداری به این حرفه اجازه می دهد که فرآوری هایی داشته باشد. انحرافاتی چون مدیریت سود، هنگامی رخ می دهد که افراد از این انعطاف پذیری سوء استفاده می نمایند و از این انحرافات برای پوشش نوسان های مالی واقعی استفاده می شود. این مهم، باعث می شود نتایج واقعی عملکرد مدیریت آشکار نشود. این عبارت، بر این دلالت دارد که در چارچوب اصول پذیرفته شده حسابداری، اگر تصمیمات حسابداری برای دگرگون سازی یا پنهان نمودن عملکرد اقتصادی واقعی شرکت مورد استفاده قرار گیرد، می‏تواند مدیریت سود تلقی شود (نوروش و نیکبخت ، ۱۳۸۴: ۱۶۹).
۲-۲-۳- انگیزه های مدیریت سود
۲-۲-۳-۱- قرارداد بین مدیران و مالکان
یکی از حوزه های مورد مطالعه در حسابداری اثباتی، مربوط به قراردادهای بین مدیران و مالکان بوده است. این زمینه پژوهش با تئوری نمایندگی رابطه ای تنگاتنگ دارد. یکی از راه های ایجاد انگیزه در مدیران این است که سهام شرکت به آنان داده شود. راه دیگر، آن است که با توجه به قیمت سهام، بر اساس عملکرد مدیران به آنان پاداش هایی پرداخت شود و یا اینکه مشاهده می شود پاداش هایی که در ازای عملکرد مدیران داده می شود، به سود خالص و درآمد شرکت بستگی دارد. استفاده از سود خالص و درآمد باعث می‏شود که بتوان بین عملکرد و اجزای تشکیل دهنده سود خالص (مانند افزایش درآمد یا کاهش هزینه ها) رابطه دقیق تری برقرار کرد. مدیرانی که پاداش آنها بر اساس افزایش سود خالص تعیین می گردد دارای انگیزه مشخصی می شوند تا از طریق دستاویز قرار دادن قوانین و مقررات حسابداری، سود را بالا ببرند. این پدیده را “فرضیه مبتنی بر برنامه پرداخت پاداش” می نامند. در این فرایند مدیران تا آنجا که امکان دارد هزینه ها را کاهش می دهند تا احتمال افزایش سود در آینده بالا رود. منظور کردن استهلاک به روش خط مستقیم (و نه به روش تصاعدی) نمونه ای از تصمیمی است که مدیر می تواند در رابطه با بکارگیری قواعد و مقررات حسابداری اتخاذ نماید (خسرو نژاد ، ۱۳۸۸: ۲۱).
۲-۲-۳-۲- قرارداد بین مدیران و بستانکاران
قراردادهای متعارف وام (اوراق قرضه) یکی دیگر از موضوعاتی است که بسیار مورد پژوهش قرار می‏گیرد. می توان ثابت کرد که مدیر در صدد به حداکثر رساندن منافع خود است، به ویژه اگر دارای سهام شرکت باشد تصمیمی نخواهد گرفت که بیشترین منافع دارندگان اوراق قرضه تأمین شود. بنابراین اغلب بستانکاران از مدیریت می خواهند تا قراردادی را امضاء کنند که منافع آنان محفوظ بماند. برای مثال، مدیریت انگیزه ای برای انتشار اوراق قرضه ای ندارد که نسبت به اوراق قرضه عرضه شده اولویت داشته باشد، زیرا وی با این اقدام ریسک اوراق قرضه جدید را کاهش می دهد که در نتیجه قیمت آنها کاهش خواهد یافت.
در مورد فرضیه های مربوط به قرارداد وام، همانند فرضیه های مربوط به پاداش مدیران، مدیریت دارای انگیزه می شود که سود های دوره آینده را به دوره کنونی منتقل کند، زیرا این اقدام باعث می شود که نسبت بدهی ها به حقوق صاحبان سهام کاهش یابد. این پدیده را فرضیه “بدهی ها به حقوق صاحبان سهام” می‏نامند. بستانکاران در بسیاری از قراردادهای وام، نسبت های مالی را تعیین می کنند و مدیریت را ملزم می‏ نمایند تا به گونه‏ای عمل کند تا نسبت مزبور از حد معینی فراتر نرود. برای مثال، امکان دارد وام‏دهندگان، شرکت را ملزم نمایند تا نسبت جاری را در سطح معینی نگه دارد.
۲-۲-۳-۳- انگیزه های سیاسی
شرکت های بزرگ که از نظر سیاسی در معرض دید همگان قرار دارند، دارای انگیزه هایی هستند که سودها را به دوره های آینده انتقال دهند. این پدیده را “گستره فرض” می نامند. این فرض بر پایه دو مسیر مخالف قرار می گیرد که از فرض پاداش تا فرض نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام ادامه می یابد. این امر بیان می کند که شرکت های بزرگ تصمیمات مربوط به حسابداری خود را بر پایه استراتژی هایی قرار می‏دهند که سود کاهش یابد تا کمتر مورد توجه سیاستمداران قرار گیرند. چنین به نظر می آید که این فرضیه در مورد شرکت های بسیار بزرگ به ویژه نفت و گاز صدق می کند.
۲-۲-۳-۴- انگیزه های مالیاتی
شاید مالیات بر درآمد آشکارترین محرک برای مدیریت سود باشد. به هر حال مقامات مالیاتی مایلند قوانین حسابداری خودشان را برای محاسبه مالیات سود در جهت کاهش فضای مانور شرکت ها تحمیل کنند. اما به هر حال صرفه جویی مالیاتی می تواند انگیزه مناسبی برای مدیریت سود تلقی گردد.
۲-۲-۳-۵- تغییرات در مدیران ارشد اجرایی
فرضیه طرح پاداش پیش بینی می کند که به بازنشستگی رسیدن مدیران ارشد اجرایی، موجب اتخاذ استراتژی حداکثر کردن سود خواهد شد تا پاداش خود را افزایش دهند و یا این که آنها برای جلوگیری و یا به تأخیر انداختن التهابات و تشنجات ناشی از عملکرد نامطلوب شرکت ها، اقدام به مدیریت سود برای افزایش آن می نمایند. این محرک ها برای مدیران ارشد اجرایی جدید نیز عملی می باشند. به خصوص اگر در هر گونه کاهش ارزش، مدیران ارشد اجرایی سابق مقصر قلمداد شوند. از طرف دیگر، در مواردی که انتظار می رود سودهای آتی دارای رابطه ضعیفی با سودهای جاری باشند، مدیران سودهای جاری را ذخیره می‏کنند. دلیل این هموارسازی طبق بررسی دیفوند و پارک^[۲۶] امکان التهاب و تشنجات علیه مدیریت، هنگام ضعیف بودن سودهای جاری بدون توجه به عملکردهای سودآوری قبل می باشد. در نتیجه هموارسازی سود برای جلوگیری از گزارش سود کم، امنیت شغلی را زیاد می کند (خسرو نژاد ، ۱۳۸۸: ۲۳).
۲-۲-۳-۶- انگیزه های مربوط به نخستین عرضه عمومی^[۲۷]
ارزش بازار شرکت هایی که برای نخستین بار اوراق بهادار خود را به عموم عرضه می کنند، به درستی مشخص نمی باشد. هیوقز^[۲۸] تحلیلی را ارائه نمود با این محتوا که اطلاعاتی مانند سود خالص می تواند راهنمایی برای سرمایه گذاران در مورد ارزش شرکت باشد. از طرفی دونتو^[۲۹]، کلارکسون^[۳۰]، ریچاردسون و سفسیک^[۳۱] به شواهدی در این مورد پی بردند که بازار نسبت به سودهای پیش بینی شده به عنوان راهنمایی برای تعیین ارزش شرکت به طور شدید عکس العمل نشان می دهد. این موضوع، احتمالی را مطرح می‏کند که مدیران شرکت ها به امید این که ارزش بازار سهام شرکت خود را افزایش دهند، سود را مدیریت می‏کنند.
۲-۲-۳-۷- کاستن از هزینه های معاملاتی
بر مبنای تئوری هزینه معاملاتی شرکت هایی که سود بیشتری دارند، در تعامل با ذینفعان (سرمایه‏گذاران، اعتباردهندگان، تأمین کنندگان مواد، کارکنان و مشتریان) هزینه های معاملاتی کمتری می‏پردازند. از این‏رو منافع شرکت چنین اقتضا می‏نماید که حتی از راه دستکاری رقم سود بیشتری راگزارش
نمایند (مهرآذین ، ۱۳۸۷: ۵۰).
۲-۲-۳-۸- برآوردن انتظارات
برآوردن انتظارات انگیزه دیگری برای مدیریت سود است که از آن به عنوان تئوری انتظارات^[۳۲] یاد شده است. این تئوری بیان می دارد، تصمیم گیرندگان در ارزیابی خود از شرکت یک نقطه مبنا دارند و ارزیابی خود را با توجه به همان نقطه مبنا و تعدیل آن از راه توجه به اطلاعات مربوط به سود و زیان های غیر‏ منتظره شرکت انجام می دهند. همچنین تئوری انتظارات بیان می کند که تابع ارزش افراد برای مواقع سود شکل مقعر دارد و در موارد زیان شکل محدب پیدا می کند. از این رو چنین تابعی S شکلی در پیرامون نقطه مبنا (مرکز آن) شیب کمتری دارد. بنابراین شرکت ها می توانند برای اجتناب از عواقب ناخوشایند تغییرات در انتظارات، رقم سود و زیان خود را به نقطه مبنا (پیش بینی تحلیل گران) نزدیک نمایند. این امر برای هر دوسوی نقطه مبنا قابل طرح است. یعنی هنگامی که سود شرکت بیش از پیش بینی تحلیل گران است و شرکت بخشی از سود دوره جاری را به اندوخته های پنهانی منتقل می کند و همچنین وقتی که کمتر از پیش بینی تحلیل گران است و مدیریت از محل اندوخته های پنهانی به افزایش سود گزارش شده دست می زند.
۲-۲-۴- الگوهای مدیریت سود
الگوهای گوناگون مدیریت سود عبارتند از:
۲-۲-۴-۱- الگوی بدست آوردن آرامش
این الگو که مخرب ترین نوع مدیریت سود است، به مدیریت هرویین شهرت یافته است و زمانی اعمال می گردد که به دلیل نارضایتی سهامداران از مدیریت به خاطر عدم دستیابی به اهداف آنها، احتمال برکناری مدیریت وجود داشته باشد. در این حالت مدیریت سعی می کند به روش های مختلف مانند فروش دارایی‏های مستهلک شده، کاهش ذخیره مطالبات مشکوک الوصول و غیره، سود سال جاری را بالا برده و عملکرد شرکت را خوب جلوه دهد. این شیوه از مدیریت سود تا حد دستیابی به یک آرامش نسبی اعمال می گردد. دلیل نام‏گذاری مدیریت هرویین به این دلیل است که شیوه مورد بحث، همانند استفاده از هرویین برای بار اول خوشایند است اما بعدها آثار زیان بار خود را نشان می دهد (بهاری مقدم ، ۱۳۸۵: ۴۷).
۲-۲-۴-۲- الگوی حداکثرکردن سود^[۳۳]

در رابطه با این گویه پاسخ گویان در سال ۱۳۸۲، حدود ۳۲.۴ درصد موافق بوده اند، ۱۴.۴ درصد گزینه مردد را انتخاب کرده اند و ۵۳.۲ درصد ابراز مخالفت کرده اند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۲۵). مشابه این گویه به شکل دیگری در قالب حقوق شهروندی در این پژوهش مورد واکاوی قرار گرفته است و طبیعتا افرادی که با حقوق شهروندی و مطالبه آن موافق هستند با گویه فوق موافق نیستند. در پژوهش ما موافقان و مطالبه کنندگان حقوق شهروندی ۷۳.۹ درصد هستند که نسبت به ۵۳.۲ درصد افرادی که در سال ۱۳۸۲ با گویه فوق مخالفند و در واقع معتقد به حقوق شهروندی و برابری همه در پیشگاه قانون هستند، افزایش چشمگیری نشان می دهد. افراد مردد در سال ۱۳۸۲ حدود ۱۴.۴ درصد هستند که در پژوهش ما به ۲۳ درصد رسیده اند که در اینجا هم شاهد افزایش تعداد افرادی هستیم که از حالت مخالف یا بی اعتنا به حقوق شهروندی خارج و به صورت متوسط یا مردد آگاهی و گرایش شان به حقوق شهروندی بیشتر شده است. به این ترتیب در این مورد هم شاهد تغییر ارزشی و افزایش آگاهی و گرایش به حقوق شهروندی از سال ۱۳۸۲ تا سال ۱۳۹۲ بوده ایم.
۳)مردم باید بتوانند بدون ترس از حکومت انتقاد کنند.
در پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان سال ۱۳۸۲ از پاسخگویان خواسته شده نظر خود را پیرامون گویه فوق در قالب سه گزینه موافق، مردد و مخالف بیان کنند. یافته های آماری این پژوهش نشان می دهد که ۵۸.۶ درصد موافق این گویه هستند، ۱۱.۴ درصد مردد و ۲۹.۹ درصد مخالفند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۳۶). همین گویه در بخش مربوط به حقوق شهروندی در این پژوهش پرسیده شده است و به این ترتیب با قیاس آمارهای پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان سال ۱۳۸۲ با آمارهای این پژوهش می توان به تغییر ارزش ها در زمینه حقوق شهروندی پاسخگویان پی برد. در پژوهش حاضر میزان موافقت با حقوق شهروندی ۷۳.۹ درصد است که نسبت به موافقان با گویه فوق در پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان سال ۱۳۸۲ که ۵۸.۶ درصد بود افزایش نشان می دهد. آمار افراد مردد در سال ۱۳۸۲ حدود ۱۱.۴ درصد است که در این پژوهش که در سال ۱۳۹۲ انجام شده است حدود ۲۳ درصد است و بازهم افزایش آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی را نشان می دهد. در سال ۱۳۸۲ حدود ۲۹.۹ درصد با گویه فوق مخالف بوده اند در حالی که در پژوهش حاضر افرادی که کمترین آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی را داشته اند حدود ۳ درصد بوده اند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در این مورد هم آگاهی و مطالبه نسبت به حقوق شهروندی در سال ۱۳۹۲ تغییر و افزایش داشته است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
۲)مشارکت سیاسی:
یافته های آماری این پژوهش درمورد مشارکت سیاسی نسبت به یافته های پیمایش ارزشها و نگرش های ملی ایرانیان سال ۱۳۸۲ گرچه تغییر ارزشی را نشان می دهد اما این تغییر نسبت به گویه های قبلی افزایش اندکی می باشد. میزان مشارکت سیاسی در این پژوهش در بین پاسخ گویانی که بیشترین مشارکت را اعلام کرده اند ۲۷ درصد است ، افرادی که گفته اند به صورت متوسط مشارکت سیاسی دارند حدود ۴۸.۷ درصد هستند و افرادی که پاسخ داده اند کمترین مشارکت را دارند حدود ۲۴.۳ درصد است. اگر این آمارها را با آمارهای مربوط به گویه مشارکت سیاسی در سال ۱۳۸۲ که از پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان استخراج شده است، مقایسه کنیم متوجه می شویم که تغییر در مشارکت اندک بوده است. در سال ۱۳۸۲ کسانی که گفته اند مشارکت بالایی دارند ۲۷.۳ درصد هستند، این آمار نسبت به آمار پژوهش حاضر که ۲۷ درصد است تغییری را نشان نمی دهد. درمورد افرادی که در سال ۱۳۸۲ گفته اند مشارکت ندارند یا مشارکت کمی دارند ۳۱.۲ درصد است که این آمار در سال ۱۳۹۲ در این پژوهش حدود ۲۴۰۳ درصد است. در اینجا مشاهده می شود افرادی که کمترین میزان مشارکت سیاسی را داشته اند نسبت به سال ۱۳۸۲ کاهش یافته اند. افرادی که اذعان کرده اند به صورت متوسط مشارکت سیاسی داشته اند در سال ۱۳۸۲ حدود ۴۱.۵ درصد هستند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۶ ، ۲۳) که در پژوهش حاضر به ۴۸.۷ درصد رسیده است. درمورد مشارکت سیاسی ما شاهد افزایش مشارکت سیاسی در سال ۱۳۹۲ نسبت به سال ۱۳۸۲ البته در گروه افرادی که مشارکت متوسط دارند، بوده ایم.
۳)اعتماد سیاسی:
در زمینه اعتماد سیاسی یافته های آماری این پژوهش حاکی از تغییراتی در میزان اعتماد سیاسی است البته این افزایش خیلی زیاد نیست و در حدود ۳ درصد است. افرادی که در سال ۱۳۸۲ اذعان کرده بودند به نهادهای حکومتی بیشترین اعتماد را دارند ۳۶.۵ درصد هستند اما این میزان در این پژوهش ۳۹.۱ درصد است که افزایش اندک ۳ درصدی را نشان می دهد. افرادی که در سال ۱۳۸۲ گفته اند به صورت متوسط به حکومت اعتماد دارند ۳۵.۹ درصد بوده(توسلی و همکاران، ۱۳۸۶ ، ۲۵) که در پژوهش حاضر به ۳۶.۵ درصد رسیده اند. در اینجا هم شاهد تغییر ارزش های سیاسی و افزایش هستیم اما این افزایش بسیار اندک است.
همانگونه که مشاهده شد و با بهره گرفتن از گویه هایی که هم در پژوهش حاضر و هم در پژوهش پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان مشترک بود به این نتیجه می رسیم که در ارزش های سیاسی تغییر ارزشی رخ داده است البته در گویه های مختلف تغییرات متفاوت و دارای نوسان است.
۲_۲)سبک زندگی:
درمورد سبک زندگی گویه هایی برای ارزیابی و مقایسه انتخاب شده اند که در پژوهش حاضر و همچنین در پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان سال ۱۳۸۲ مشترک هستند که در ادامه می آید.
۱)فردگرایی:
این متغیر که آمارهای آن به تفصیل آمد یکی از متغیرهای مربوط به سبک زندگی است. یافته های این پژوهش نشان می دهد ۳۳.۴ درصد بیشترین فردگرایی را دارند، افرادی که در انتخاب گویه های مربوط به فردگرایی نمره متوسطی گرفته اند حدود ۴۸.۷ درصد هستند و افرادی که کمترین نمره را در زمینه فردگرایی دریافت کرده اند ۱۷.۸ درصد هستند. این آمارها را می توان با آمارهای چند گویه از پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان مقایسه کرد که در زیر می آید:
۱)میزان اعتماد به خویشاوندان و دوستان:
هرچه گرایش به فردگرایی بیشتر باشد میزان اعتماد به دیگران کمتر می شود و بر دامنه بی اعتمادی افزوده می شود. به این ترتیب هرچه میزان اعتماد به دوستان و خویشاوندان بیشتر باشد میزان فردگرایی کمتر است و برعکس هرچه میزان اعتماد به دوستان و خویشاوندان کمتر باشد میزان فردگرایی بیشتر است.
در مورد اعتماد به دوستان در سال ۱۳۸۲ افرادی که کمترین میزان اعتماد به دوستان را داشته اند حدود ۲۱.۱ درصد بودند بدین معنی که میزان فردگرایی در سال ۱۳۸۲ همین میزان می باشد در حالی که در سال ۱۳۹۲ در این پژوهش افرادی که دارای بیشترین شاخص های فردگرایی شده اند ۳۳.۴ درصد هستند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۲۸). همین آمار به سادگی نشان می دهد که چه میزان ارزش فردگرایی تغییر کرده و این تغییر به سمت افزایش فردگرایی بوده است.
در مورد اعتماد به خویشاوندان در سال ۱۳۸۲ آمارها نشان می دهد که افرادی که کمترین اعتماد به خویشاوندان و بالطبع بیشترین میزان فردگرایی را داشته اند ۱۷.۵ درصد بوده اند در حالی که یافته های این پژوهش نشان می دهد که در سال ۱۳۹۲ میزان فردگرایی همانگونه که گفته شد ۳۳.۴ درصد است. این مسئله بدین معنی است که فردگرایی رشد چشمگیری داشته است.
۲)ایثار برای کشور و مملکت:
ایثار برای اجتماع کلان تر ملی نشان دهنده وجود درصد بالایی از احساس تعاون و اجتماع گرایی است و همانگونه که می دانیم جمع گرایی نقطه مقابل فردگرایی می باشد. به این ترتیب هرچه میزان جمع گرایی بیشتر باشد به همان نسبت میزان فردگرایی کمتر است. در همین راستا در اینجا دو گویه از پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان را که به جمع گرایی مربوط می شود آورده ایم.
الف)اگر یک بار دیگر کشور ایران دچار جنگ شود آیا حاضرید برای دفاع از کشور به جنگ بروید؟
دفاع از کشور نیازمند داشتن روحیه جمع گرایی و ایثار برای اجتماع قوی ای است. به این ترتیب افرادی که برای پاسخ به این سئوال با قاطعیت جواب آری داده اند از نظر فردگرایی پایین ترین نمره را به خود اختصاص می دهند و کسانی که در پاسخ به این سئوال ضعیف ترین نمره را اخذ کرده اند در شاخص های فردگرایی بالاترین نمرات را کسب می کنند. افرادی که در سال ۱۳۸۲ در پاسخ به این سئوال کمترین تمایل به دفاع از کشور را ابراز کرده اند ۲۵.۶ درصد بوده اند یعنی به نوعی شاخص فرگرایی در سال ۱۳۸۲ تقریبا به ۲۵ درصد نزدیک است (توسلی و همکاران، ۱۳۸۶، ۲۹)در حالی که همین شاخص فردگرایی در پژوهش ما به ۳۳.۴ درصد رسیده است. در اینجا نیز شاهد تغییر ارزش فردگرایی و افزایش آن بوده ایم.
ب)آیا حاضرید برای توسعه و آبادانی کشور یک ماه در سال در مناطق محروم خدمت کنید.
گویه دیگری که در پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان برای سنجش میزان فردگرایی حائز اهمیت است در قالب سئوال فوق آمده است. به این ترتیب که ۶۵.۱ درصدی که برای توسعه و آبادانی کشور بیشترین موافقت را با سئوال فوق ابراز کرده اند از بالاترین درجه جمع گرایی برخوردارند. این افراد کسانی هستند که در پژوهش ما در شاخص های فردگرایی کمترین نمره را کسب کرده اند که حدود ۱۷.۸ درصد هستند یعنی میزان جمع گرایی با یک کاهش شدید مواجه می باشد. در مقابل افرادی که در سال ۱۳۸۲ در پاسخ به سئوال فوق بیشترین مخالفت را داشته اند یعنی بالاترین میزان فردگرایی را داشتند ۱۵ درصد بودند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۶ ، ۲۹) که بنا بر یافته های پژوهش ما به ۳۳.۴ درصد رسیده اند. به این ترتیب با توجه به موارد گفته شده مشاهده می شود که متغیر فردگرایی نسبت به سال ۱۳۸۲ افزایش زیادی داشته است.
۲)تغایر ارزش ها:
یکی دیگر از متغیر های مریوط به سبک زندگی تغایر ارزش ها می باشد. تغایر ارزش ها در قالب گویه هایی که در فصل سوم مفصلا آمده است ارزیابی شده است و آمارهای آن همان گونه که در ابتدای این فصل ارائه شد، بدین شرح است:
کمترین تغایر ارزشی ۲۰.۴ درصد، تغایر ارزشی متوسط ۴۳.۴ درصد و بالاترین میزان تغایر ارزشی در میان پاسخ گویان ۳۶ درصد است. برای مقایسه این متغیر با آمارهای پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان ، گویه های مشترک انتخاب شده اند که در ادامه می آید.
در پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان سال ۱۳۸۲ از پاسخ گویان خواسته شده بود نظر خود را پیرامون جملات زیر بیان کنند:
الف)عدم اجازه سخنرانی به افراد غیر مذهبی.
افرادی که سبک زندگی سنتی را ترجیح می دهند با جمله فوق موافق هستند که بنا بر آمارها ۴۵۰۱ درصد بودند اما کسانی که به سبک زندگی مدرن تر اعتقاد دارند معمولا با جمله فوق مخافت می کنند که این دسته بنا بر آمارها در سال ۱۳۸۲ حدود ۴۱۰۷ درصد بوده اند، افرادی هم که گزینه مردد را انتخاب کرده اند ۱۳۰۱ درصد هستند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۳۱). اگر این آمارها را با آمارهای تغییر ارزشی در پژوهش خودمان مقایسه کنیم مشاهده می شود که از تعداد افرادی که به سبک سنتی تر زندگی پایبند بوده اند کاسته شده و تعدادشان به ۲۰.۴ درصد رسیده و در مقابل بر تعداد افرادی که در میانه سبک های سنتی و مدرن زندگی قرار دارند افزوده شده است به این ترتیب که تعداد آنها از ۱۳.۱ درصد به ۴۳.۴ درصد رسیده است.
ب)برای گزینش افراد نباید کاری به عقاید مذهبی آنها داشت.
درمورد این گویه نیز باید توجه داشت که افراد معتقد به سبک سنتی زندگی با این جمله مخالف هستند که در سال ۱۳۸۲ این افراد ۳۹.۳ درصد بوده اند، افرادی که از سبک سنتی زندگی دور شده اند اما هنوز کاملا سبک زندگی مدرن را نپذیرفته اند درمورد این گویه گزینه مردد را انتخاب کرده اند که ۱۲.۳ درصد هستند و افرادی که به سبک زندگی مدرن دلبسته اند با جمله فوق موافق هستند که در سال ۱۳۸۲ حدود ۴۸.۴ درصد بوده اند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۲۶). در این مورد هم مانند مورد قبل مقایسه این آمار با یافته های آماری پژوهش حاضر، نشان می دهد که تغییر ارزشی رخ داده است. در اینجا ملاحظه می شود که از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۲ از تعداد افراد معتقد به سبک سنتی زندگی کم شده و از ۳۹۰۳ درصد به ۲۰.۴ درصد رسیده اند. در مقابل بر تعداد افرادی که در کسب شاخص های تغایر ارزشی نمره متوسطی گرفته اند افزوده شده است و از ۱۲.۳ به ۴۳.۴ درصد رسیده اند.
پ)باید جلو کتابها یا فیلم ها یی که باعث ناراحتی افراد مذهبی می شود را گرفت.
در مورد جمله فوق در سال ۱۳۸۲ حدود ۴۱.۳ درصد ابراز موافقت کرده اند، ۱۴.۲ درصد مردد بوده اند و ۴۴.۵ درصد هم گزینه مخالف را انتخاب کرده بودند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۲۷). مقایسه این آمار با یافته های پژوهش ما نشان می دهد که از تعداد ۴۱.۳ درصد افراد پایبند به سبک سنتی زندگی که با سئوال فوق موافق بوده اند به شدت کاسته شده و به حدود ۲۰.۴ درصد رسیده اند و در عوض بر افرادی که نیمی سنتی و نیمی مدرن هستند افزوده شده است به نحوی که از ۱۴.۲ درصد به ۴۳.۴ درصد رسیده اند. به این ترتیب می توان مدعی شد که درمورد متغیر تغایر ارزش ها نسبت به سال ۱۳۸۲ شاهد تغییر بوده ایم.
۳)مصرف گرایی:
مصرف گرایی یکی از شاخص های سبک زندگی مدرن است و هرچه آمارهای مربوط به این شاخص بیشتر باشد نشان از مدرن تر شدن سبک زندگی دارد. در پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان در سال ۱۳۸۲ از پاسخگویان خواسته شده بود تا از بین چهار مورد امنیت، مشارکت، رفاه و آزادی میزان اهمیت هر کدام را بیان کنند که از بین چهار گزینه فوق رفاه که به نوعی نمادی از مصرف گرایی است در اولویت ۳۱.۴ درصد پاسخ گویان قرار گرفت(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۳۱). در پژوهش ما آمار مربوط به مصرف گرایی در بیشتریت حالت ۴۷.۴ درصد و در میان کسانی که به آن اولویت دوم داده اند ۴۰.۴ درصد بوده اند. به نظر می رسد در این مورد شاهد افزایش اهمیت و اولویت مصرف و اقتصاد و تغییر میزان مصرف گرایی هستیم.
۲_۳)ارزش دینداری:
دینداری یکی از مولفه ها و معرف های ارزش های فرهنگی در این پژوهش است. دینداری ابعاد مختلفی شامل دینداری مناسکی، اعتقادی و …. دارد. در پژوهش پیش رو گویه های مربوط به دینداری از بعد مناسکی مورد سنجش قرار گرفته است که شامل پایبندی به انجام فرائضی مثل نماز، روزه، ارتباط با قرآن و … می شود. یافته های آماری به دست آمده در این پژوهش را اگر با آخرین یافته های آماری پیمایش ارز ش ها و نگرش های ملی ایرانیان که در سال ۱۳۸۲ صورت گرفته است مقایسه کنیم و تطبیق دهیم مشاهده می شود که میزان دینداری در فاصله ۱۰ ساله ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۲ کاهش قابل ملاحظه ای داشته است. بیشترین میزان دینداری در سال ۱۳۸۲ معدل ۶۹.۶ درصد است در حالی که این آمار درمورد پژوهش ما که در سال ۱۳۹۲ انجام گرفته است معادل ۵۶.۲ درصد است. در سال ۱۳۸۲ کمترین میزان پایبندی به مناسک دینی حدود ۱۲.۷ درصد است در حالی که این آمار در سال ۱۳۹۲ که در این پژوهش به دست آمده ۳.۴ درصد است(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳، ۳۰). به این ترتیب مشاهده می شود ارزش دینداری تغییر داشته و این تغییر به سمت کاهش و کمرنگ شدن دینداری است.
در مجموع با توجه به داده های فوق چنین استنباط می شود که هم ارزش های فرهنگی و هم ارزش های سیاسی دستخوش تغییر و تحولات اساسی شده اند. حرکت جامعه به سمت کاهش ارزش های دینداری، مدرن تر شدن سبک زندگی مثل افزایش فردگرایی، مصرف گرایی و تغایر ارزشها و همچنین تغییر ارزش های سیاسی می باشد. البته با توجه به سئوال و فرضیه پژوهش به تاثیر جنسیت و پایگاه طبقاتی مهاجران در میزان تغییرات ارزشی پرداخته می شود.
۴_۴)مقایسه نتایج این پژوهش با نتایج آماری مربوط به جوانان تحصیلکرده در مقطع آموزش عالی پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان(سال ۱۳۸۲):
۱)ارزش های سیاسی:
حقوق شهروندی:
متغیر ارزش های سیاسی شامل معرف های متعددی است که در فصل سوم به طور مفصل به آن پرداخته شد. در زمینه حقوق شهروندی، گویه های زیر بین پژوهش حاضر و جوانان تحصیلکرده پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان مشترک است:
الف)به کسانی که معتقد به جدایی دین از سیاست هستند، نباید پست و مقامی داد.
درمورد گویه فوق جوانان تحصیلکرده پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان با سه گزینه رو به رو بوده اند که ۲۹.۹ درصد گزینه موافق، ۲۰.۶ درصد گزینه مردد و ۴۹.۵ درصد نیز گزینه مخالف را انتخاب کرده اند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۲۵ ). اگر این آمار ها را با آمار های مربوط به آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی در پژوهش حاضر مقایسه کنیم متوجه می شویم که کمترین آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی از ۲۹.۹ درصد سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۲ به ۳ درصد در سال ۱۳۹۲ رسیده است. متوسط آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی از ۲۰.۶ درصد در سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۲ به ۲۳ درصد رسیده است. همچنین بیشترین آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی از ۴۹.۵ درصد سال های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۲ به ۷۹.۳ درصد رسیده است. به این ترتیب مشاهده می شود که در ارتباط با گویه فوق آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی در میان جوانا تحصیلکرده در پژوهش حاضر ، تغییر و افزایش را نشان می دهد.
ب)باید جلوی کتاب ها و یا فیلم هایی که باعث ناراحتی افراد مذهبی می شود را گرفت.
درمورد گویه فوق جوانان تحصیلکرده پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان سال ۱۳۸۲ با سه گزینه رو به رو بوده اند که ۳۹.۱ درصد گزینه موافق، ۱۴ درصد گزینه مردد و ۴۶.۸ درصد گزینه مخالف را انتخاب کرده اند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۳۱ ). اگر این آمار ها را با آمارهای مربوط به آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی در پژوهش حاضر مقایسه کنیم متوجه می شویم که کمترین میزان آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی از ۳۹.۱ درصد در این مورد به ۳ درصد رسیده است. متوسط آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی از ۱۴ درصد به ۲۳ درصد و بیشترین میزان آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی از ۴۶.۸ درصد سال ۱۳۸۲ به ۷۳.۹ درصد در سال ۱۳۹۲ رسیده است. به این ترتیب آگاهی و مطالبه حقوق شهروندی در مقایسه با آمارهای مربوط به حقوق شهروندی در میان جوانان تحصیلکرده پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان تغییر داشته است که این تغییر با افزایش همراه بوده است.
مشارکت سیاسی:
درمورد مشارکت سیاسی گویه زیر در پژوهش حاضر و پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرنیان مشترک است.
_میزان مهم بودن رای و نظر مردم برای حکومت:
نتایج پژوهش حاضر در ارتباط با گویه فوق نشان می دهد که کمترین میزان مشارکت ۲۴.۳ درصد، مشارکت متوسط ۴۸.۷ درصد و بیشترین میزان مشارکت ۲۷ درصد است. در حالی که جوانان تحصیلکرده پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان در سال ۱۳۸۲ در مورد گویه فوق ۵۵.۸ درصد کمترین میزان موافقت، ۳۶.۹ درصد موافقت متوسط و ۷.۳ درصد بیشترین میزان موافقت را ابراز کرده اند. کمترین میزان مشارکت از ۵۵.۸ درصد به ۲۴.۳ درصد رسیده است یا متوسط مشارکت از ۳۶.۹ درصد در سال ۱۳۸۲ به ۴۸.۷ درصد در سال ۱۳۹۲ رسیده است که هر دو آمار نشان دهنده افزایش مشارکت سیاسی در سال ۱۳۹۲ نسبت به سال ۱۳۸۲ در حوزه مشارکت پایین و متوسط است اما در میان آنهایی که بیشترین میزان مشارکت را داشته اند، مشارکت سیاسی از ۷.۳ درصد در سال ۱۳۸۲ به ۲۷ درصد در سال ۱۳۹۲ رسیده است. در این مورد هم شاهد تغییر و افزایش بوده ایم.
۲)سبک زندگی:
فردگرایی:
برای ارزیابی معرف فردگرایی گویه های زیر بین پژوهش ما و پیمایش ارزش های و نگرش های ملی ایرانیان مشترک است.
الف)اعتماد به خویشاوندان:
جوانان تحصیلکرده پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان در مورد گویه فوق ۱۷.۶ درصد کمترین اعتماد، ۳۷.۳ درصد اعتماد متوسط و ۴۵.۱ درصد بیشترین میزان اعتماد به خویشاوندان را ابراز داشته اند(توسلی و همکاران، ۱۳۸۳ ، ۲۸ ). مقایسه این آمارها با آمارهای مربوط به فردگرایی حاصل از این پژوهش نشان می دهد که کمترین میزان اعتماد به خویشاوندان از ۱۷.۶ درصد در سال ۱۳۸۲ به ۳۳.۴ درصد، اعتماد در حد متوسط از ۳۷.۳ درصد به ۴۷.۷ درصد و بیشترین میزان اعتماد به خویشاوندان از ۴۵.۱ درصد به ۱۷.۸ درصد در سال ۱۳۹۲ رسیده است. آمارها نشان دهنده کاهش اعتماد به خویشاوندان و افزایش فردگرایی در پژوهش ما نسبت به آمارهای مربوط به جوانان تحصیلکرده پیمایش ارزش ها و نگرش های ملی ایرانیان در سال ۱۳۸۲ است.

و) فناوری:
در یک تعریف ساده فناوری عبارت است از ابزار، روش و عملیاتی که برای تبدیل اقلام مصرفی به محصول، داده به ستاده مورد استفاده قرار می گیرند. ( دفت، ۱۳۷۷) همه سازمانها نیز از فن آوری ارائه برتری رقابتی برای سازمان را هدف قرار داده است؛ فن آوری هایی که می توانند در اندازه گیری اثربخشی کسب و کار به سازمان کمک می کند. ( هارپست ، ۲۰۰۶) شرکتهای با عملکرد بالاتر، نسبت به سایر شرکتها، نگرش متفاوتی در زمینه فن آوری و تغییرات آن دارند. آنها از روش های زودگذر و هیاهو های تکنولوژیکی دوری می کنند و اما در زمینه بکارگیری فن آوری هایی که به دقت انتخاب کرده اند پیشرو هستند. این شرکتها فن آوری را به عنوان عامل سرعت دهنده حرکت خود تلقی می کنند نه عامل ایجاد کننده.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

آنها از فن آوریهایی استفاده می کنند که با مفهوم خارپشتی آنها هماهنگی مستقیم دارد. آنها هرگز فناوری را ابراز اولیه ایجاد تحول تلقی نمیکنند. با این حال جای تعجب است که در زمینه استفاده از فن آوری های برگزیده حرف اول را می زنند، ولی نتایج پژوهشها نشان می دهد که فن آوری به خودی خود هرگز دلیل اولیه و اساسی صعود یا نزول یک سازمان نیست. ( کالینز، ۱۳۸۲)
ز) فرآیندها:
در یک سازمان با عملکرد برتر، بیان ماموریت، اتخاذ استراتژی همسو با ماموریت و تبیین ارزشهای محوری شرکت، کفایت نمی کند؛ چرا که فرآیندها نیز باید کارآمد باشند تا بتوان منابع محدود را برای ایجاد ارزش مورد استفاده قرار داد. شاید یکی از دلایل که به موفقیت بیشتر کسب و کار کمک می کند توجه به برخی جزییات و بهبود در هر آنچه که سازمان در حال انجام است می باشد. همین پرداخت جزییات و انجام بهبودها باعث ایجاد تفاوتهای چشمگیر در عملکرد می شود. فرایند، مجموعه گامهایی است که یک یا چند نهاده را بکارگرفته و ستاده ای را می آفریند که برای مشتری سودمند و خواستنی است . شرکتهای با عملکرد برتر، اهمیت ویژه ای را برای فرایند و مدیریت فرایند قائل هستند چرا که ایجاد ارزش برای مشتری از راه بکارگیری فرایندهای موثر و کارآمد حاصل می شود. در شرکتهای با عملکرد برتر، مسئله مهم این است که چه کنند تا کار فردای آنها بهتر از کار امروز آنها باشد.
سازمانهای برتر، بهبود مستمر را همواره در دستور کار خود دارند و به بیان دیگر آن را نهادینه کرده و به صورت حالت ذهنی و رفتاری در می آورند . در این شرکتها خوب کارکردن و عملکرد درخشان، هدف نهایی نیست بلکه حاصل و پیامد، چرخه پایان ناپذیر بهسازی خود خواسته و سرمایه گذاری برای آینده است. ( پیترز و واترمن، ۱۳۷۲)
جلوگیری از ایستایی، خشنودی و تن آسانی از راه تغییر و نوسازی مستمر سازمان، ساده سازی و نوآوری مستمر در تمامی فرآیندهای سازمان با هدف افزایش قابلیت پاسخگویی کارآ و موثر، کنار گذاشتن معیارهای به ارث رسیده از گذشته و استفاده از معیارهایی که بر روی مشتری تمرکز دارند و نیز نگاهی به آینده، آگاه کردن کارکنان از عملکردشان، ارائه اطلاعات مالی و غیر مالی و به اشتراک گذاری آن برای همه کسانی که به بهبود عملکرد نیاز دارند، توسعه سریع محصولات و خدمات برای پاسخگویی به تغییرات بازار، تقویت خلاقیت را از راه ایجاد محیطی یادگیرنده و پذیرای تغییر، به چالش گرفتن رویه های قدیمی و فراگیر کردن تفکر بهبود مستمر و ایجاد یک وسواس برای نوآوری، از جمله ساز و کارهایی هستند که این سازمانها برای بهبود مستمر در فرآیندهای خود از آنها بهره می گیرند. (وال،۲۰۰۵)
سازمانهای برتر همواره در جستجوی شیوه ها و ساز و کارهایی هستند که موجب نارضایتی و ناخشنودی شوند و پیش از اینکه الزامات محیط بیرونی برای ایجاد تغییر و بهبود به شرکت فشار وارد سازند خود انگیزه های لازم را برای این دگرگونی ایجاد کنند.
۳-۲ بخش سوم:رابطه فناوری اطلاعات وعملکرد
۱-۳-۲ فناوری اطلاعات و نیروی انسانی:
تحول فناوری با تحول انسان در هم تنیده شده است. فناوری متاثر از انسان بوده و بر او اثر می گذارد. در همین راستا، فناوری در همه آنچه که به انسان مربوط می شود، در شکلهای انسانی، نظامهای سازمانی و سیستم های اجتماعی وارد شده و وجود خود را اثبات و نقش خود را اعمال می کند و بنا به ضرورت، تغییر و تعدیلهایی را متناسب با نوع و ماهیت خویش ایجاد می کند.
فناوری اطلاعات می تواند تحولات اساسی در اشتغال ایجاد کند، برای بیکاران کار به وجود بیاورد و انسانها را از کار شاق بدنی آزاد کند و کارآیی کار را بالا ببرد و در نتیجه امکان دهد تا بخشی از نیروی کار به کارهای فکری، پژوهشی و یا خدماتی و اطلاعاتی بپردازند. این امر باعث می شود تا ظرفیتهای فکری و عملی افراد افزایش و تا حدودی رضایت کارکنان جلب گردد. همچنین فناوری اطلاعات از طریق توسعه شغل، دید افراد را نسبت به سازمان و کاری که انجام میدهند، گسترش داده و بدین ترتیب می تواند باعث جلب رضایت کارکنان گردد.
از سوی دیگر، فناوری اطلاعات بعنوان پدیده ای ناشناخته و ناآشنا می تواند ایجاد استرس در افراد نماید. از آنجاییکه فناوری باعث تغییر و تحول در سازمان شده و ثبات کارهای روزمره و معمول را بر هم می زند و آشکارا بسیاری از افراد در نتیجه خودکار شدن دستگاه ها، مشاغل خود را از دست می دهند، لذا برخی از کارکنان را دچار اضطراب و نگرانی و در نتیجه خستگی روحی-روانی می نماید. بنابراین فناوری را می توان ابزاری دانست که به همراه خود آثار مطلوب و غیر مطلوب برای منابع انسانی سازمان به ارمغان می آورد. ( زاهدی،۱۳۷۰)
۲-۳-۲ فناوری اطلاعات و ترکیب نیروی کار:
نوع کار و درجه فناوری اطلاعات مورد استفاده در یک سازمان، ویژگیهای نیروی انسانی مورد نیاز را از نظر کمی و کیفی برای انجام کار و وظیفه مورد نظر در سازمان، تعیین می کند. از نظر کمی، فناوری می تواند بر تعداد نیروی کار شاغل به کار در سازمان تاثیر گذارد و از بعد کیفی نیز درجه مهارت و تخصص افراد بایستی با فناوری حاکم در سازمان همخوانی داشته باشد.
سازمانهایی که به صورت تولید واحدی و بر اساس خواست مشتریان عمل می نمایند و از دستگاه های پیشرفته و مکانیزه زیاد استفاده نمی نمایند، به کارکنانی نیازمند می باشند که در زمینه یک کار خاص، متخصص بوده و مهارت لازم را در بکارگیری ابزار مورد نیاز آن است که برای انجام بخشها و اجزایی از یک کار، آموزش دیده و مهارت لازم را کسب کرده باشند. در سازمانهایی که اتوماسیون و خودکاری بر کل فرایند کار حاکم است فردی پاسخگوی نیاز است که توان نظارت بر عملیات و انجام سریع اصلاحات مورد نیاز در فرایند کار را داشته باشد.
۳-۳-۲ تاثیر فناوری اطلاعات در توسعه منابع انسانی:
محور توسعه منابع انسانی وجود اطلاعات کاربردی و جدید است که اطلاعات در یک فرایند منطقی به نام فناوری اطلاعات می تواند به ایجاد و توسعه توانمندیهای جدید در منابع انسانی کمک کند. (سلطانی،۱۳۸۲) مفهوم و فرایند توسعه منابع انسانی را می توان در الگوی شماره ۱ نشان داد.
بطور کلی بکارگیری فناوری اطلاعات در ابعاد زیر به توسعه منابع انسانی منجر می شود:
۱٫توسعه حرفه ای:
یکی از نشانه های عملیاتی انسان توسعه یافته که به اشتغال کمک می کند و یا فرایند اشتغال را تسهیل می سازد داشتن مهارتهایی است که زمینه های رشد و توسعه داشته باشد. زمانی که ظرفیتهای مهارتی آماده توسعه باشند ولی محتوای مناسب با آن فراهم نشود، مهارتها بعد از مدتی کهنه شده و نیاز سازمان و فرد را برآورده نمی کند. در این زمان اطلاعات ظرفیتهای خالی و کهنه شده را جانی دوباره می بخشد و به توسعه مهارتی کارکنان کمک می رساند و این به خاطر این است که اطلاعات جدید توقعات جدیدی را در افراد سازمان ایجاد و بعد از مدتی اطلاعات تبدیل به روش کار و مهارت می گردد و جنبه های جدید مهارتی و کاری ایجاد می شود. به طور کلی فناوری اطلاعات، در ابعاد زیر به توسعه مهارتی کارکنان کمک می کند و اشتغال و بهره وری تسهیل می یابد.
الف) مهارتهای کهنه را بازسازی می کند؛
ب) ظرفیتهای خالی قبلی را تکمیل می سازد؛
ج) مهارتهای جدید به وجود می آورد؛
د) بین مهارت کارکنان پیوند ایجاد می کند؛
ه) مهارت آموزی فرآیندی می شود.
ارزش مهارتها با رشد فناوری افزایش یافته است و فناوری اطلاعات پیشرفته به دنبال خود مهارت ایجاد می کند. فناوری اطلاعات دامنه مهارتی انسان را توسعه می دهد. فناوری اطلاعات زمینه هایی نظیر مهارت برقراری ارتباط کلامی، مهارت ارتباط کتبی، مهارت ارتباط نمایشی، مهارت قانع سازی و مهارت استفاده از اطلاعات را در کارکنان ایجاد و تقویت می کند. ( سلطانی،۱۳۸۲)
۲٫نهادینه شدن تغییر و نوآوری:
یکی از نشانه های توسعه یافتگی انسانی این است که دائما افکار جدید را تولید و به کار گیرد به تعبیری خلاق و نوآور باشد. زمینه و محور خلاقیت وجود اطلاعات کافی است تا بتوان اطلاعات را با همدیگر ترکیب و مجموعه های جدیدی را ساخت که دارای ویژگی و کاربردهای جدیدی هستند. نهادینه شدن تغییر و نوآوری بستگی به برخورد انسان با اطلاعات تولیدی دارد. در یک فرایند تعاملی، فناوری اطلاعات و انسان بر روی همدیگر اثر گذاشته و اگر خوب عمل شود تغییر و نوآوری نهادینه می گردد. در شکل زیر تاثیرگذاری فناوری اطلاعات بر نهادینه شدن تغییر و نوآوری نشان داده شده است.
جدول ۴-۲:نهادینه شدن تغییر و نوآوری

زیاد میزان پذیرش اطلاعات کم
همان طور که در شکل نشان داده شده است زمانی که نفوذ فناوری اطلاعات و میران پذیرش از سوی انسانها کم باشد، در این وضعیت تغییری ایجاد نخواهد شد و همه تلاش و انرژی صرف حفظ وضع موجود می شود. زمانی که نفوذ فناوری اطلاعات زیاد ولی افراد زمینه پذیرش نداشته باشند. اطلاعات بدون مشتری می ماند و نتیجه ای عاید نمی گردد و زمانی که نفوذ فناوری اطلاعات کم ولی پذیرش آن زیاد باشد. در فضای تشنگی اطلاعاتی خلاقیت حاصل می شود و شکل مطلوب این است که نفوذ فناوری زیاد و میزان پذیرش هم زیاد باشد که حاصل آن تلفیق خلاقیت و تغییر است.