شهرداریها
۴۰۰/۹۲
شوراهای استانی
۸۰۰
دولت
۶۰۰
نهادهای مستقل (خصوصی)
۵۰۰/۳
طبق آخرین آمار بدست آمده در سال ۲۰۰۰، هزینه کل مراکز آموزش عالی کشور سوئد که شامل اجرای طرحهای «تحقیقاتی و توسعه R&D» نیز میگردد بر ۴۳/۷ میلیارد سک بالغ میگردد. این درحالیاست که تقریبا کلیه منابع دولتی ویژه انجام تحقیقات آموزشی، به دانشگاهها و دانشکدههای کشور اختصاص مییابد.
جدول ( ۱۰-۴) (نرخ هزینه کل سالیانه دانشگاهها و مراکز آموزش عالی (بر مبنای میلیون سک)
دانشگاهها و دانشکدههای دولتی
۶۰۰ /۳۳
دانشکده های علوم بهداشتی
۱۰۰
مراکز آموزش تکمیلی خصوصی
۸۰۰/۲
آژانس ملی آموزش
۵۰۰
کمک هزینههای تحصیلی ویژه
دانشجویان مراکز آموزش عالی
۷۰۰/۶
نتیجه گیری
هزینه هایی که صرف آموزش و پرورش می شود طی نیمه دوم قرن بیستم روند صعودی داشته است. ارقام یونسکو نشان می دهد که مجموع هزینه های دولت برای آموزش و پرورش در کشورهای توسعه یافته از ۸ میلیارد دلار در سال ۱۹۶۵ به حدود ۴۰ میلیارد دلار در اواسط دهه ۱۹۷۰ و بیش از ۹۳۶ میلیارد دلار در سال ۱۹۸۰ افزایش یافت. حتی اگر هزینه ها با قیمت ثابت برآورد شود این ارقام افزایش قابل توجهی را نشان می دهند ارقام مشابه نشان می دهد که هزینه های دولتی آموزش و پرورش برای همه کشورهای دنیا از ۶/۵۱ میلیارد دلار در سال ۱۹۶۰ به ۵/۶۲۸ میلیارد دلار در سال ۱۹۸۳ رسیده است. مقدار هزینه های عمومی اختصاص یافته به آموزش و پرورش طی دهه ۱۹۶۰ به بعد (پایان دهه ۱۹۸۰) همواره افزایش نشان می دهد. بر اساس یک بررسی در کشورهای توسعه یافته این میزان از مبلغ ۷/۱۳ میلیارد دلار در سال ۱۹۷۰ به ۹۹ میلیارد دلار در سال ۱۹۸۲ و در کشورهای صنعتی از ۱۴۵ میلیارد دلار در سال ۱۹۷۰ به ۸/۵۲۷ میلیارد دلار در سال ۱۹۸۲ افزایش یافته است.
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
این افزایش تا دهه پایان قرن بیستم نیز ادامه داشته است. البته این ارقام تنها مبتنی بر هزینه های دولتی است، داده های مربوط به هزینه های خصوصی برای آموزش و پرورش سخت بدست می آید و قابل اعتماد نیست. در عین حال روشن است که بخش خصوصی نیز طی دهه های آخر قرن بیستم هزینه های بیشتری صرف آموزش و پرورش کرده است. مهمترین نشانه آن افزایش استقبال از مدارس خصوصی است که بنابر گزارش یونسکو در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بشذت ادامه داشته است. افزایش سهم آموزش و پرورش از GNP نیز نشانه دیگری بر این ادعاست.
همانطور که در سوال ۱ پژوهش با بررسی بیش از ۴ کشور جهان مشخص شد بیشتر کشورهای توسعه یافته از منابع دولتی،محلی و فدرال استفاده می کنند و بطور دقیق مشخص نیست که چند درصد از منابع بودجه آموزش و پرورش مربوط به مالیات است ولی با این حال تنها کشور برزیل به عنوان یک کشور توسعه یافته در بین کشورهای مورد مطالعه اشاره به مالیات و درآمد حاصل از آن به بخش آموزش و پرورش را می توان اشاره کرد.
در کشورهای توسعه یافته نکته قابل توجه در این بود که دولت های محلی،سازمان های محلی،انجمن ها و مشارکت مردمی در تأمین بودجه آموزش و پرورش بیشتر به چشم خورده می شود.
بیشترین منابع تأمین کننده بودجه کشورهای در حال توسعه یافته دولت می باشد و با مطالعه و بررسی کشورهای یاد شده مشخص شد که تنها کشور برزیل به بحث مالیات در جهت آموزش و پرورش پرداخته شده است. آن هم بدین صورت که کسانی که درآمد بیشتری برخوردارند باید مالیات بیشتری متقبل شوند تا افراد ضعیف تر بتوانند از فرصت آموزش برخوردار شوند.
با مطالعه چگونگی تأمین بودجه آموزش و پرورش کشورهایی مانند سوئد،برزیل،آمریکا و انگلیس می توان نتیجه گرفت که راه های تأمین منابع مالی عبارتند از: