(شمای۲-۶-۲)
سنتز ایندول به روش بارتولی:
در این روش واکنش بین نیتروبنزن با استخلاف ارتو، با سه اکی والان وینیل منیزیم برماید (واکنشگر گرینیارد) صورت می گیرد و ترکیبات ایندول استخلاف دار حاصل می شود (شمای ۲-۷).۲۶
(شمای۲-۷)
سنتز ننیتزسکیو :
یکی دیگر از روش های سنتز ایندول است که جزئیات مکانیسمی آن کاملا واضح نیست اما روشی مؤثر برای سنتز ۵- هیدروکسی ایندول ها می باشد (شمای ۲-۸).۲۷
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
(شمای۲-۸)
سنتز گاسمن:
در سنتز گاسمن محصولات ایندول با استخلاف سولفور بدست می آید، اما در صورت لزوم هیدروژناسیون این ترکیبات سبب جایگزینی هیدروژن بجای سولفور می گردد. (شمای ۲-۹).۲۸
(شمای۲-۹)
سنتز فارستنر:
در مثال زیر پیش ماده حلقهزایی از طریق آسیله کردن ۲- ترشری بوتیل استانیل تیازول ساخته می شود (شمای ۲-۱۰).۲۹
(شمای۲-۱۰)
سنتز فوکویاما:
ارتو- ایزو سیانواستایرن ها که بسهولت از هیدروژن زدایی کردن فرم آمید ها تهیه می شوند، با بهره گرفتن از قلع که عامل پیش برنده حلقه زایی رادیکالی است، به ترکیبات ناپایدار ۲- استانیل ایندول ها تبدیل می شوند.
می توان با هیدرولیز این ترکیبات ناپایدار، ایندول های با استخلاف در موقعیت- ۲ تهیه کرد، یا بدون جداسازی از آنها استفاده کرد که با آریل هالید ها کوپل شوند دراین مورد از پالادیوم به عنوان کاتالیزور استفاده شده است. یا می توان از این ترکیبات ۲- یدو ایندول ها تهیه نمود که از جایگزینی-ایپسو بوسیله ید انجام می شود (شمای ۲-۱۱).۳۰
(شمای۲-۱۱)
سنتز ایندولهای چند استخلافی از طریق واکنش حلقه زایی درون مولکولی ]۲+۴[ :
در مرحله اول این روش ترکیبات ایندولینی سنتز می شود در مرحله بعدی با اکسیداسیون این ترکیبات توسط ارتوکلرانیل ترکیبات ایندولی بدست می آید (شمای۲-۱۲).۳۱
(شمای۲-۱۲)
واکنش های ایندول ها
واکنش با عوامل الکتروفیل :
دانسیته الکتروفیلی کربن در حلقه هتروسیکلی ایندول بیشتر است. بنابراین، حلقه هتروسیکلی ایندول در مقایسه با حلقه بنزن راحت تر وارد واکنش الکتروفیلی می شود. جایگزینی الکتروفیلی در ایندول در ۳C- اتفاق می افتد نه در ۲C-. حمله الکتروفیلی در۲C- و در ۳C- حدواسط های متفاوتی را تولید می کند، کربوکاتیون حاصل از حمله الکتروفیلی در ۲C- نامساعدتر از کربوکاتیون حاصل از حمله الکتروفیلی به ۳ C-میباشد زیرا در اثر حمله به موقعیت ۲ آروماتیسیته حلقه بنزنی از بین می رود (شمای ۲-۲-۱).
(شمای۲-۲-۱)
پروتوناسیون :
ایندول مانند پیرول یک باز ضعیف می باشد، زیرا جفت الکترون غیر پیوندی نیتروژن در آروماتیسیته حلقه مشارکت می کند. بوسیله NMR و UV، ایندول ۳-C پروتون دار شده(کاتیونH 3- ایندولیوم) شناسائی شد که پایدارترین کاتیون ایندول از لحاظ ترمودینامیکی می باشد چون آروماتیسته حلقه بنزن حفظ می شود. با اسپکتروسکوپی ایندول N- پروتون دار شده (کاتیونH ۱- ایندولیوم) شناسائی نشد چون خیلی سریع تشکیل می شود. در کاتالیزور اسیدی دوتریوم، تبادل پروتون در نیتروژن ۴۰۰ بار سریعتر از ۳C- رخ می دهد. در واقع وقتی در ۳C- تبادلی اتفاق نیفتد، تبادل N- پروتون حتی در ۷pH= نیز سریعا رخ میدهد. تبدیل ایندول به ۳- دوتریو ایندول بوسیله اسید- دوتریو بدست می آید(شمای ۲-۲-۲).۳۲
(شمای۲-۲-۲)
واکنش های مربوط به ایندول های Β- پروتون دار:
کاتیونH ۳- ایندولیوم در مقایسه با ایندول خنثی، واکنش های الکتروفیلی را در شرایط مطلوب تری انجام می دهد. برای مثال کاتیونH ۳- ایندولیوم در ۴ pH= به بی سولفیت افزوده می شود و نمک سدیم ایندولین -۲- سولفونیک اسید بصورت کریستال تهیه می شود. نمک تشکیل شده با حل شدن در آب به ترکیب ایندول برگشت پذیر می باشد. به هر حال این ترکیب می تواند N- آسیل دار شود و استامید حاصل برای هالوژناسیون یا نیتراسیون در ۵-C استفاده شود. در نهایت با هیدرولیز، بی سولفیت از دست می دهد و ایندول ۵- استخلاف دار شده حاصل می شود (شمای۲-۲-۳).۳۳
(شمای۲-۲-۳)
نیتراسیون :
استفاده از محیط اسیدی برای نیترو دار کردن منجر به تولید مخلوطی از محصولات می شود. با بهره گرفتن از اسید نیتریک غلیظ وانیدرید استیک در دمای پائین می توان ترکیبات ایندول را نیترودار نمود (شمای۲-۲-۴). ۳۴
شمای(۲-۲-۴)
سولفوناسیون:
سولفوناسیون ایندول در۳-C با بهره گرفتن از کمپلکس پیریدین- سولفورتری اکسید در پیریدین داغ انجام پذیر است.۳۵
