دوم
گویه د-۱
۸۶/۲
پنجم
گویه ش-۱
۶۰/۱
سوم
همان طور که نتایج آزمون فریدمن در مورد اولویت بندی گویه های مربوط به اهداف برنامه درسی مهارتهای زندگی از دیدگاه دانش آموزان نشان می دهد اولویت اول عدم معنی داری به طراحی هدفهای درسی مهارتهای زندگی بر اساس نیازهای جامعه با میانگین رتبه ۵۶/۲، دوم به تناسب اهداف برنامه آموزش مهارتهای زندگی با نیازهای جامعه آینده دانش آموزان با میانگین رتبه ۵۲/۲، سوم به تناسب هدفهای این درس با تغییرات اساسی (اجتماعی، اقتصادی، علمی و فرهنگی) جامعه با میانگین رتبۀ ۴۸/۲ و اولویت چهارم و آخر به تناسب هدفهای درس مهارت های زندگی با نیازهای دانش آموزان با میانگین رتبه ۴۴/۲ اختصاص دارد.
ستون میانگین رتبه های گویه های مربوط به مواد آموزشی مهارتهای زندگی از طریق آزمون فریدمن و از دیدگاه دانش آموزان نشان می دهد که در اولویت اول، تسهیل یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی بوسیله مواد آموزشی گروهی (فیلم، پوستر، اسلاید و …) با میانگین رتبه ۲۲/۲، دوم تسهیل یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی بوسیلۀ مواد آموزشی انفرادی (برگه های تمرین، مواد کمکی، کتاب درسی و …) با میانگین رتبه ۰۳/۲ و سازگاری مواد آموزشی مورد استفاده برای درس مهارت های زندگی با علایق دانش آموزان با میانگین رتبه ۷۵/۱ در اولویت آخر معنی دار می باشد.
( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
اولویت بندی گویه های محتوای برنامه درسی مهارتهای زندگی بدین صورت است که: اولویت اول معنی داری به تناسب محتوای این برنامه با فرهنگ جامعه (آداب و رسوم و ارزشهای اجتماعی) با میانگین رتبۀ ۰۷/۵، اولویت دوم به تناسب محتوای برنامه آموزش مهارتهای زندگی با توانایی های یادگیری دانش آموزان با میانگین رتبه ۹۹/۴، اولویت سوم به تناسب محتوای این برنامه با مسائل و مشکلات جامعه با میانگین رتبه ۹۷/۴، اولویت چهارم به تناسب محتوای برنامه درسی مهارتهای زندگی با زندگی واقعی دانش آموزان با میانگین رتبه ۴۸/۴، اولویت پنجم به وجود ارتباط منطقی یا همگرایی بین مفاهیم مختلف ارائه شده در برنامه درسی مهارتهای زندگی با میانگین رتبۀ ۳۸/۴، اولویت ششم به تناسب محتوای برنامه آموزش مهارتهای زندگی با نیازها و رغبت های دانش آموزان با میانگین رتبۀ ۲۷/۴، اولویت هفتم به تسهیل یادگیری سایر دروس بوسیله محتوای برنامه مهارتهای زندگی با میانگین رتبه ۹۳/۳، و در نهایت اولویت هشتم و آخر به تناسب محتوای برنامه آموزش مهارتهای زندگی با پیشرفت های علمی [و تکنولوژیکی] در سطح جامعه جهانی با میانگین رتبه ۹۱/۳ اختصاص دارد.
در مؤلفه فعالیتهای یادگیری برنامه آموزش مهارتهای زندگی، اولویت اول معنی داری به تناسب فعالیتهای یادگیری انتخاب شده با معلومات و تجارب فعلی دانش آموزان با میانگین رتبۀ ۱۲/۳، اولویت دوم به فراهم شدن شرایطی جهت شرکت جستن خود دانش آموزان در انتخاب فعالیتهای یادگیری با میانگین رتبۀ ۱۰/۳، اولویت سوم به توجه به آمادگی (عقلی، جسمی، اجتماعی و عاطفی) دانش آموزان در انتخاب فعالیتهای یادگیری با میانگین رتبه ۰۲/۳، اولویت چهارم به تناسب فعالیتهای یادگیری با نیازها و علایق دانش آموزان با میانگین رتبۀ ۹۱/۲، و اولویت پنجم و آخر به فراهم شدن فرصت لازم برای دانش آموزان جهت تمرین هر یک از مهارتها بوسیله فعالیتهای یادگیری با میانگین رتبه ۸۶/۲ اختصاص دارد.
رتبه بندی اولویت مؤلفه راهبردهای تدریس مهارتهای زندگی بدین صورت است که ایجاد آزادی عمل بیشتر در یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی بوسیله روش های تدریس معلم با میانگین رتبه ۵۷/۲ در اولویت اول، درگیری دانش آموزان در فرایند یادگیری بواسطۀ روش های تدریس معلم با میانگین رتبۀ ۵۱/۲ در اولویت دوم، ایجاد فرصتهایی برای دانش آموزان بوسیله روش های تدریس جهت تجربۀ عملی مهارت های زندگی با میانگین رتبه ۴۸/۲ در اولویت سوم و سازگاری روش های تدریس معلم با علایق (خواسته و ادراکات) دانش آموزان در اولویت چهارم و آخر معنی دار نیست.
اولویتبندی گویه های مؤلفه ارزشیابی مهارتهای زندگی بدین صورت است که اولویت اول معنیداری به مفید واقع شدن خودارزیابی در برنامه آموزش مهارتهای زندگی با میانگین رتبه ۲۷/۲، اولویت دوم به گرایش ارزشیابی درس مهارتهای زندگی به سمت شیوههایی که مشارکت و همکاری معلم و دانش آموز را میطلبد، با میانگین رتبه ۹۵/۱، و اولویت آخر به انجام ارزیابی مرحله ای از جریان یادگیری دانش آموزان با کمترین میانگین رتبه ۸۱/۱ اختصاص دارد.
در مؤلفه گروه بندی دانش آموزان در برنامه آموزش مهارت های زندگی اولویت اول معنی داری به اهمیت کار کردن دانش آموزان در گروه های کوچک (۴ تا ۶ نفر) با میانگین رتبۀ ۱۳/۴، دوم به استفاده دانش آموزان از فعالیتهای گروهی در یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی با میانگین رتبه ۰۹/۴، سوم به انتخاب اعضای گروه بر اساس یک ویژگی مشترک با میانگین رتبه ۳۹/۳، چهارم به اهمیت کار کردن در گروه های بزرگ (۸ تا ۱۰ نفری) برای دانش آموزان و همچنین توجه به علایق دانش آموزان در گروه بندی، بصورت مشترک با میانگین رتبه ۱۵/۳، و اولویت پنجم و آخر به انتخاب تصادفی اعضای گروه با کمترین میانگین رتبه ۱۰/۳ اختصاص دارد.
اولویت بندی گویه های زمان آموزش مهارتهای زندگی از دیدگاه دانش آموزان بدین صورت است که اولویت اول معنی داری به کنترل زمان جلسات توسط معلم با میانگین رتبۀ ۸۲/۲، اولویت دوم به کفایت زمان جلسات جهت تدریس بهتر مفاهیم درس مهارتهای زندگی با میانگین رتبۀ ۴۳/۲، اولویت سوم به کفایت زمان جلسات برای یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی با میانگین رتبه ۴۲/۲، اولویت آخر به کفایت زمان جلسات برای ارزیابی بهتر از آموخته های دانش آموزان با کمترین میانگین رتبۀ ۳۲/۲ اختصاص دارد.
رتبه بندی اولویت مؤلفه مربوط به فضای آموزشی مهارتهای زندگی ازدیدگاه دانش آموزان بدین صورت است که اهمیت استفاده از فضاهای آموزشی خارج ازمدرسه برای یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی با میانگین رتبه ۵۷/۲دراولویت اول، کفایت فضای آموزشی مدرسه برای یادگیری مفاهیم برنامه آموزش مهارتهای زندگی با میانگین رتبه۸۳/۱دراولویت دوم، وکیفیت فضای آموزشی مدرسه برای یادگیری مفاهیم درس مهارتهای زندگی با کمترین با میانگین رتبه۶۰/۱دراولویت سوم و آخر معنادار است.
اولویتبندی اهمیت عناصر نه گانه برنامه درسی مهارتهای زندگی از دیدگاه متخصصان تعلیم و تربیت، معلمان و دانشآموزان
جدول ۴-ج-۴: نتایج آزمون فریدمن در مورد اولویتبندی اهمیت عناصر برنامه درسی
مهارتهای زندگی از دید متخصصان تعلیم و تربیت
مؤلفههای برنامه درسی
مهارتهای زندگی
میانگین رتبهها
اولویتبندی
df
مقدار خی دو
Sig
د) فعالیتهای یادگیری
۹۱/۷
اول
۸
۶۹/۶۲
۰۰۰/۰
ذ) راهبردهای تدریس
۲۲/۷
دوم
ر) ارزشیابی
۹۱/۵