به نظر می رسد بین واگذاری و زمان انجام تعهد به مشتریان در شهرداری شوشتر رابطه معنادار وجود دارد.
۱-۶ محدوده مکانی تحقیق
۱-۶-۱ ویژگی های استان خوزستان

۱-۶-۱-۱ جغرافیای طبیعی

استان خوزستان با وسعت ۶۳۶۳۳ کیلومتر مربع بین ۲۹درجه و ۵۷دقیقه تا ۳۳درجه عرض شمالی از خط استوا و ۴۷درجه و ۴۰دقیقه تا ۵۰درجه و ۳۳ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ در جنوب غربی کشور واقع است . استان خوزستان از شمال با استان لرستان ، از شمال غربی با استان ایلام ، از مشرق با استانهای چهار محال و بختیاری و کهگیلویه و بویر احمد ، از جنوب شرقی با استان بوشهر ، از مغرب با کشور عراق و از جنوب با خلیج فارس ، هم مرز می باشد . براساس آخرین تقسیمات کشوری در سال ۱۳۸۸،‌این استان از ۲۳ شهرستان، ۵۱ بخش، ۵۴ شهر ، ۱۲۹ دهستان و ۶۳۱۵ آبادی تشکیل شده است که از این تعداد،‌۴۴۲۱ آبادی دارای سکنه و ۱۸۹۲ آبادی خالی از سکنه می باشند.
توپوگرافی
براساس آماری که معاونت آبخیزداری وزارت جهاد کشاورزی ارائه نموده، حدود ۸۵ درصد از وسعت استان دارای اقلیم فراخشک، خشک و نیمه خشک می باشد. از ویژگیهای مناطق خشک، بالا بودن درجه حرارت، بالا بودن میزان تبخیر سطحی ، پایین بودن میزان نزولات جوی و شوری خاک است. به دلیل کمی بارندگی، پوشش گیاهی در این مناطق، فقیر و پراکنده می باشد. دراستان خوزستان ، نزدیک به ۷ ماه از سال ( ازنیمه فروردین تا نیمه آبان ) متوسط درجه حرارت هوا، ۳۰ درجه سانتیگراد یا بیشتر است وحداکثر آن در فصل تابستان به بالای ۵۰ درجه سانتیگراد میرسد. افزایش دما و رطوبت هوا که اصطلاحاً شرجی گفته میشود، سبب گرمای آزار دهنده می شود. این پدیده باعث اختلال در تعرق ،فشار زیاد به دستگاه تنفسی ، گرما زدگی و تأثیر منفی شدید روی اعصاب و روان افراد می گردد. گرمای زیاد و شرجی، همچنین سبب افزایش نیاز به وسایل خنک کننده ، افزایش مصرف برق و افزایش هزینه های زندگی از یک طرف و کاهش بازدهی کارکنان در محل کار از طرف دیگر میشود، وضعیت آب و هوایی استان یکی از مهمترین علل مهاجرت نخبگان (نیروی کار متخصص و سرمایه داران) از استان خوزستان به استانهایی که وضعیت جوی مساعدتری دارند، می­باشد.
مساحت مراتع استان ، بیش از ۵/۳ میلیون هکتار است که حدود ۴۳ درصد آن فقیر و ۵۱ درصد متوسط می باشد.
وسعت بیابانهای استان خوزستان، حدود ۳/۱ میلیون هکتار (معادل ۲/۲۰ درصد مساحت استان ) است که در اقالیم فراخشک و خشک استان (جنوب و جنوب غربی استان) قرار دارند.
رودخانه ها
در استان خوزستان رودخانه های مهم کارون، دز، کرخه، جراحی و زهره با حدود یک سوم از کل منابع آبهای سطحی کشور در این استان جریان دارند (متوسط آورد سالانه رودخانه ها حدود ۳۴ میلیارد متر مکعب می باشد).
- رودخانه کارون:‌ سرچشمه اصلی رودخانه کارون از زردکوه بختیاری سرچشمه می گیرد وپس از ورود به شهرستانهای ایذه و مسجد سلیمان در شمال شهر شوشتر به دو شاخه با نام های شطیط و گرگر تقسیم شده و شهر شوشتر را مانند جزیره ای در بر می گیرد . این دو شاخه در جنوب شهر شوشتر در محلی بنام بند قیر دوباره به هم پیوسته و با پیوستن به رودخانه دز به راه خود ادامه می دهند وپس از عبور از شهر اهواز در نزدیکی خرمشهر به دو شاخه تقسیم می گردد شاخه شرقی آن بنام بهمنشیر با عبور از شمال شرقی آبادان و شاخه دیگر آن با گذر از خرمشهر به اروند رود پیوسته و به خلیج فارس می ریزند.
- رودخانه دز:‌ این رودخانه از کوههای لرستان سرچشمه گرفته و پس از ورود به خوزستان در بند قیر (جنوب شوشتر)‌ به رودخانه کارون می پیوندد. رودخانه دز در مسیر خود از شهرستانهای اندیمشک ، دزفول و شوشترعبور می کند.
- رودخانه کرخه: رودخانه کرخه از دامنه های جنوبی الوند در همدان سرچشمه گرفته، و بعد از پیوستن رودخانه قره سو از استان کرمانشاه به آن، وارد استان لرستان می گردد.این رودخانه پس از ورود به خوزستان ، کرخه نامیده می شودو پس از گذشتن از شهرستانهای شوش و دشت آزادگان به هورالعظیم می پیوندد.
- رودخانه جراحی: رودخانه جراحی از پیوند دو رودخانه مارون و علاء‌ ایجاد شده است . رودخانه مارون از کوههای زاگرس در استان کهگیلویه و بویراحمد سرچشمه گرفته و وارد دشت بهبهان می شود. سپس از ناحیه شمال غرب این شهر گذشته و پس از پیوستن رودخانه علاء‌( که از باغملک سرچشمه می گیرد) به آن، جراحی خوانده می شود. رودخانه جراحی پس از عبور از رامشیر ، بندرماهشهر و شادگان به خلیج فارس می ریزد.
- رودخانه هندیجان: این رودخانه از اتصال رودخانه های زهره و خیرآباد بوجودآمده است. رودخانه زهره از ممسنی (دراستان فارس) و رودخانه خیرآباد از استان کهگیلویه و بویراحمد سرچشمه می گیرند.این دو رودخانه در بخش زیدون بهبهان به هم متصل شده و پس از عبور از شهر هندیجان ، به خلیج فارس می ریزد.

۱-۶-۱-۲ پیشینه‌ تاریخی

خوزستان محل یکی از پدیدآورندگان تمدن بشری در جهان محسوب می شود .

منطقه‌ای که امروزه خوزستان نامیده می‌شود در روزگاران پیشین قسمتی از سرزمین وسیع و دولت مستقلی به نام عیلام بوده‌است .
تحقیقات دیالافوا و دمرگان نشان می دهد که عیلامیان از حدود هشت هزار سال قبل از میلاد مسیح در این ناحیه سکونت داشته و احتمالاً اولین اقوامی بوده اند که در این منطقه دولتی مستقل تشکیل داده اند.
بر اساس شواهد تاریخی موجود نام عیلام تا حدود قرن سیزده قبل از میلاد به خوزستان اطلاق می گردیده و از این تاریخ به بعد نام اشنان سوسنکا یعنی مملکت انشان و شوش نیز در کتیبه های عیلامی به ثبت رسیده است. هخامنشیان بعد از تصرف این منطقه (حدود ۶۴۰ سال قبل از میلاد مسیح) انشان را انزان نامید اند، اما آشوری های همچنان این منطقه را عیلام می نامیدند
داریوش بزرگ پس از کوروش هخامنشی در سالهای ۵۲۲ تا ۴۸۶ پیش از میلاد ، خوزستان را یکی از پایگاه های زمستانی حکومت خود قرار داد. کاخ داریوش بر فراز تپه شوش باستانی ، یکی دیگر از شکوه قدرتمند دولت هخامنشی است . شوش به گفته خاورشناسان برترین شهر متمدن جهان آن روز بوده است . خشایارشاه پس از داریوش بزرگ بناهای را در شوش ساخت . که اردشیر دوم آنها را کامل نمود . کاخ آپادانا شوش یکی از برجسته ترین معاری های ایران است .
یکی از مهمترین شهرهای خوزستان در طول تاریخ پیش از اسلام و پس از آن, شهر گندی شاپور است. در تاریخچه ی شهر گندی شاپور آمده که این شهر پیش از ساسانیان در مکان کنونی (روستای شاه آباد) و سر راه شوشتر به دزفول در سرزمین خوزستان به وجود آمده است .
از دیگر شهرهای خوزستان دز پل (دزفول) است که در کناره ی رودخانه ی دز در جنوب گندی شاپور قرار دارد و چون در آن جا  پلی بر آن رود به فرمان شاپور دوم ساخته شده بود از این جهت این شهر را دز پل یا دزفول گفتند.
بنا به گفته مولف تاریخ بلعمی, اردشیر بابکان شهر اهواز را بنا نهاد و ابتدا آن را هرمزاردشیر نام گذاشت .
نام خوزستان در سال ۱۳۰۲ هجری شمسی با تصویب دولت مرکزی ایران برای این منطقه انتخاب گردید.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۱-۶-۱-۳ جمعیت
در سال ۱۳۸۵ جمعیت استان خوزستان بالغ بر۴٫۳ میلیون نفر (معادل ۰۷/۶ درصد جمعیت کشور) و نسبت شهرنشینی ۱/۶۸ درصد بوده است . در این سال استان خوزستان دارای ۴۴۲۱ آبادی مسکونی بوده است . از این تعداد ، ۳۷۸ آبادی (۸٫۶درصد) ، هرکدام دارای یک خانوار^[۴] و۴۶٫۸درصد از آبادیهای مسکونی، هرکدام دارای دارای ۲۰خانوار یا بیشتر بوده اند .
۹۲٫۲ درصد از جمعیت آبادیهای مسکونی استان در آبادیهای دارای ۲۰ خانوار یا بیشتر ساکن
می­باشند. در سال ۱۳۸۵، سن ۲۸٫۶ درصد از جمعیت استان کمتر از ۱۵ سال بوده است . این نسبت در کل کشور ، ۲۵٫۱ درصد ودر نقاط شهری و روستایی استان به ترتیب ۲۶٫۴ و ۳۳درصد می­باشد.
جدول شماره ۱-۱ :جمعیت استان خوزستان برحسب سن و جنس- ۱۳۸۵ توزیع نسبی