پول الکترونیکی میتواند عامل بالقوه افزایش بیثباتی در بازارهای ارز باشد از آنجا که پول الکترونیکی، نماینده پول واقعی است، میباید یک نرخ ارز و یک بازار ارز در فضای رایانهای وجود داشته باشد البته نرخهای ارز فضای رایانهای و جهان واقعی، میباید برابر باشند در غیر اینصورت معاملات اربیتراژ خرید و فروش ارز، بلافاصله نرخهای ارز واقعی و مجازی را برابر خواهد کرد. با وجود این تفاوتهایی بین بازارهای ارز واقعی و مجازی وجود خواهد داشت:
کارمزد تسعیر پول الکترونیکی برحسب یک ارز با پول الکترونیکی برحسب ارز دیگر نسبت به کارمزد تسعیر پول واقعی، کمتر خواهد بود.
از آنجا که در دنیای مجازی مصرفکنندگان میتوانند بر روی دیسک سخت رایانه خود پول الکترونیکی چند کشور مختلف را نگهداری کنند، اگر ارزش یک ارز در بازار کاهش یابد، مصرفکنندگان به احتمال زیاد به تسعیر شکل پول الکترونیکی آن ارز با شکل پول الکترونیکی ارز دیگری که با ارزشتر و با ثباتتر باشد، تمایل خواهند داشت از این رو انگیزه سفتهبازی در بازار الکترونیکی ارز بیشتر از جهان واقعی خواهد بود.این موضوع از آن جهت که میتواند عامل بیثباتی نرخهای ارز شود، حائز اهمیت است درواقع فعالیتهای سفته بازی میتواند کاهش ارز اولیه هر ارز معینی را شتاب بخشد و نوسانات معمول در بازار ارز را افزایش دهد و آثار حبابی نوسان کاذب میتواند اتفاق بیافتد. البته اگر انتظارات شرکتکنندگان در بازار از یکدیگر مستقل باشد، افزایش تعداد شرکتکنندگان ممکن است به تثبیت بازار کمک کند، اما اگر انتظارات شرکتکنندگان در بازار به یکدیگر وابسته باشد، احتمال وقوع آثار حباب گونه در بازار افزایش خواهد یافت. بنابراین از آنجا که نرخ ارز پول الکترونیکی با جهان واقعی پیوند خورده است، شرکت گسترده افراد در فعالیتهای سفتهبازی ممکن است، بیثباتی نرخ ارز را در پی داشته باشد. (دژپسند و همکاران، ۱۳۸۴)
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
پول الکترونیکی نماینده پول واقعی است که توسط موسسات بانکی و غیره در ازای دریافت اسکناس و مسکوک انتشار یافته و تبدیل آن به اسکناس و مسکوک بنا به درخواست مشتریان تضمین شده است با وجود این، امکان دارد که ناشران پول الکترونیکی نتوانند به خوبی از عهده تعهد قابلیت تبدیلپذیری آن به اسکناس و مسکوک، برآیند. بدیهی است اگر بانکی به اندازه پول واقعی دریافتی از مشتریان خود اقدام به انتشار پول الکترونیکی کند و از محل منابع حاصل از تبدیل پول واقعی به پول الکترونیکی وام ندهد میتواند همه تقاضای مشتریان خود برای اسکناس و مسکوک را پاسخ دهد. در این حالت ورشکستگی بانکها غیر متحمل خواهد بود اما از آنجا که همانند شیوههای مرسوم بانکداری، بانکها فراتر از سپردههای پول نقد خودشان به اعطای وام به صورت پول الکترونیکی، خواهند پرداخت، اگر مشتریان بانک همگی به طور همزمان برای تبدیل موجودی پول الکترونیکی خود مراجعه کنند، بانک توانایی پاسخگویی به مشتریان را نداشته و در نتیجه ورشکسته خواهد شد که این امر میتواند به بروز بحران در بازارهای مالی منجر شود. (دژپسند و همکاران، ۱۳۸۴)
-
-
-
- اجزای بانکداری الکترونیک در ایران
۱- انواع کارت ها
- کارت های اعتباری و بدهی : در حال حاضر بیش از ۲/۸ میلیون کارت از سوی بانکهای تجاری صادر شده است.
- کارت های غیر بانکی : برخی موسسات غیر بانکی اقدام به انتشار کارت های خرید مانند ثمین و سایپا کارت نمودهاند.
۲- شبکه شتاب
این یک شبکه Online ملی است و خدمات مربوط به کارت های بدهی را انجام میدهد.
۳- سیستم تسویه بین بانکی مبادلات ارزی
این سیستم با بهره گرفتن از سوئیفت برخط بین شعبه مرکزی بانکهای تجاری عمل میکند و بانک مرکزی نقش تسویه کننده را دارد.
۴- شبکه سوئیچ عملیات خرد بانکی و بین بانکی
این سیستم از طریق ATM در حال حاضر بین شعب مرکزی دو بانک تجاری به صورت آزمایشی در حال اجرا است.
۵- شبکه مرکزی سوئیفت(SWIFT)
سوئیفت یک انجمن تعاونی غیر انتفاعی است که در ماه می ۱۹۷۳ میلادی توسط ۲۳۹ بانک از پانزده کشور اروپایی و آمریکای شمالی راه اندازی شد و هدف از آن جایگزینی روش های ارتباطی غیر استاندارد کاغذی و یا از طریق تلکس در سطح بین الملل با یک روش استاندارد شده جهانی بود. ایران از سال ۱۳۷۱ به عضویت سوئیفت درآمد و در سال ۱۳۷۲ به این شبکه متصل گردید. بانک مرکزی و سایر بانکهای ایران از این شبکه استفاده میکنند و شتاب را به عنوان بخشی از آن اجرا می کند. (حسینی، ۱۳۷۹)
شاخه های بانکداری الکترونیک
-
- بانکداری مبتنی بر تلفن همراه و فناوریهای مرتبط با آن
-
- بانکداری مبتنی بر دستگاههای خودپرداز
- بانکداری مبتنی بر پایانه های فروش