مارک الکینسون و محمد خلیلی (۲۰۰۹) نیز در تحقیق خود کاهش ضربان قلب را در نتیجه­ تمرینات هوازی نشان دادند. آنها دو علت برای کاهش ضربان قلب بر اثر تمرینات هوازی بیان کردند ۱- افزایش تون واگی ۲- کاهش تون سمپاتیکی. هر کدام از این عوامل می­تواندکاهش ضربان قلب در زمان استراحت و زمان ریکاوری را به دنبال داشته باشد(۱۴۱).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شواهد پژوهشی متعددی افزایش در حجم ضربه­ای بر اثر تمرینات استقامتی را به اثبات رسانده­اند. علت این افزایش به افزایش حجم پلاسما مربوط می­باشدکه می ­تواند در هفته­های اول تمرینات هوازی اتفاق ­افتد. افزایش حجم پلاسما به افزایش در بازگشت وریدی منجر می­گردد و در نتیجه­ این افزایش حجم پایان دیاستولی و به دنبال آن حجم ضربه­ای افزایش می­یابد. زیاد شدن حجم ضربه­ای, از طریق گیرنده­های فشار سینوسی و آئورتی, به کم شدن ضربان قلب به هنگام استراحت و ورزش زیر بیشینه منجر می­ شود. بنابراین, در موقع استراحت, با اینکه اثرات سمپاتیکی بر قلب کم است (تضعیف سمپاتیکی), اما در محدوده­ قانون قلبی فرانک­- استارلینگ, انقباض­پذیری قلب بالا نگه­داشته می­ شود, بگونه­ای که علیرغم تضعیف سمپاتیک قلبی, حجم ضربه­ای قلب همچنان بالا, اما ضربان قلب پائین نگه­داشته می­ شود (۷۷).
۵-۴-۵- شاخص­ های ریوی
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در شاخص­ های ریوی (ظرفیت حیاتی اجباری، حجم بازدمی بافشار در ثانیه­ی اول و حداکثر تهویه­ی ارادی) بین دو گروه تمرینی یوگا و ایروبیک تفاوت معناداری مشاهده نشده است. همچنین نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان شاخص­ های ریوی (ظرفیت حیاتی اجباری، حجم بازدمی بافشار در ثانیه­ی اول و حداکثر تهویه­ی ارادی) در گروه یوگا به طور معناداری افزایش یافته است. این نتیجه با یافته­های تحقیقات مادان موهان و همکاران (۲۰۰۳)، چاناویروت و همکاران (۲۰۰۶)، اوستین دنیل ماچ (۲۰۰۸) و آسها یاداو و همکاران (۲۰۰۸) مبنی بر افزایش معنادار حداکثر تهویه­ی ریوی، همخوانی دارد(۱۳، ۴۳، ۲۷، ۱۳۴).
نتایج تحقیق حاضر با یافته­های تحقیق آسها یاداو و همکاران (۲۰۰۸) مبنی بر عدم بهبود معنادار ظرفیت حیاتی و اجباری حجم بازدمی بافشار در یک ثانیه­ بر اثر تمرینات یوگا همخوانی ندارد(۱۳۴). علت عدم بهبود این عوامل، دوره­ کوتاه تمرینات (۲ هفته) در تحقیق آن­ها بود.
عملکرد تنفسی به عوامل بسیاری از جمله سیستم عصبی، قدرت عضلات تنفسی، ابعاد و اندازه شش­ها بستگی دارد (۴۳). مادان موهان و همکاران (۲۰۰۳) نشان داده­اند که دوره­ کوتاه مدت تمرینات یوگا می ­تواند قدرت عضلات تنفسی و حجم­های ریوی را در کودکان افزایش دهد(۱۳). اوستین دنیل ماچ (۲۰۰۸) طی تحقیقی نشان داد که دوره­ کوتاه مدت تمرینات یوگا می ­تواند عملکرد ریوی را بهبود بخشد(۲۷). همچنین ویلین و همکاران ^[۹۱] (۲۰۰۵) نیز در تحقیق خود نشان دادند که حس تنفسی با انجام تمرینات یوگا افزایش می­یابد(۱۵۹). از طرفی مداومت به انجام تمرینات آساناهای گوناگون، عضلات موجود در قفسه­ی سینه را به طور پیوسته به کار و منجر به ساختمان عضلانی بزرگ­تر و در نتیجه به افزایش ظرفیت حیاتی اجباری منجر می­گردد (۲۷). همچنین انجام حرکات کششی و تعادلی یوگا می ­تواند منجر به افزایش قدرت و انعطاف عضلات درگیر در تنفس­شود (راست شکمی، بین دنده­ای داخلی و خارجی، پشتی، سینه­ای، دیافراگم). همچنین آساناهای یوگا موجب ۱- استراحت، کشش و تعادل عضلات ۲- افزایش حرکات مفاصل ۳- بهبود وضعیت بدن ۴- فعالیت در نقاط تحت فشار ۵- بهبود تنفس ۶- آرام کردن سیستم عصبی ۷- پیشرفت همؤستازی قلبی- عروقی می­ شود(۴۳).
جوشی و همکاران^[۹۲] (۱۹۹۲) گزارش کردند که تمرینات پرانایاما عملکرد دستگاه تهویه­ای را در قالب افزایش حجم بازدمی بافشار، حجم بازدمی بافشار در ثانیه­ اول و شدت جریان بازدمی بهبود می­بخشد. در طول بعضی از تمرین­های پرانایاما بازدم­های نیرومندی انجام می­ شود(۱۶۰). که منجر به تقویت عضلات شکم و دیافراگم می­گردد. همچنین دم و بازدم­های آهسته و عمیق و کامل در طول بعضی از تمرینات پرانایاما باعث تقویت عضلات تنفسی می­گردد (۱۳).
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که شاخص­ های ریوی(ظرفیت حیاتی اجباری، حجم بازدمی بافشار در ثانیه­ی اول و حداکثر تهویه­ی ارادی) در گروه تمرینات ایروبیک نسبت به گروه کنترل تغییر معناداری نشان نداده است. این یافته­ ها با یافته­های تحقیقات داگوبرتو و همکاران (۲۰۰۶) و باربارا اسمیت و همکاران (۲۰۰۱) همخوانی دارد(۳۰، ۱۰۰). در حالی که با یافته­های مارک الکینسون و محمد خلیلی (۲۰۰۹) همخوانی ندارد(۱۴۱). نمونه­های تحقیق مذکور کودکان با ناتوانی ذهنی تشکیل دادند که میانگین سنی آن­ها ۱۲ سال بود. تمرینات در این تحقیق ۵ روز در هفته به مدت ۸ هفته انجام شده بود. یکی از دلایل عدم همخوانی تحقیق حاضر با تحقیق مذکور تفاوت در شرایط سنی و موقعیت اجتماعی و طول و مدت تمرینات باشد. به نظر می­رسد که یکی از عواملی که منجر به عملکرد ضعیف ریوی می­ شود کاهش در عملکرد عضله شکمی ­باشد. در نتیجه یکی از مکانیسم­های بهبود در عملکرد ریوی، می ­تواند بهبودی قدرت عضلات شکمی باشد (۱۴۱).
۵-۴-۶- انعطاف­پذیری
نتایج تحقیق حاضر نشان دادکه در انعطاف­پذیری(خیزتنه و بشین و برس) بین دو گروه تمرینی یوگا و ایروبیک تفاوت معناداری مشاهده نشده است. همچنین نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان انعطاف­پذیری(خیزتنه و بشین و برس) در گروه یوگا به طور معناداری افزایش یافته است. این نتیجه با یافته­های تحقیقات انجام شده توسط ترن و همکاران (۲۰۰۱)، گالنتینو و همکاران ^[۹۳] (۲۰۰۴)، شامسرسینگ (۲۰۰۶) و دلانی والز (۲۰۰۷) همخوانی دارد(۲۶، ۱۴، ۱۵، ۲۵). چانجیرا کیدون^[۹۴] (۲۰۰۶) نیز در تحقیق خود به این نتیجه رسیده است که تمرینات منظم یوگا باعث افزایش انعطاف پذیری بشین وبرس و خیز تنه می­گردد(۱۶۱).
همراه با افزایش سن، عضلات بدن تنبل و سفت و سخت شده و تا حدودی توانایی واکنش و پاسخگویی و انعطاف­پذیری خود را از دست می­ دهند. از طرفی کوچک­ترین حرکتی که توأم با تمرکز و تنفس باشد، عضلات نخاعی که بدن را در یک راستا نگاه می­دارند، تحریک می­ کنند. در نتیجه از طریق تمرینات منظم و شکل­ گیری صحیح بالاتنه, مفاصل ران کاملا نرم و انعطاف­پذیر می­شوند (۳۶، ۱۱). همچنین ترکیبات زائد به علت مصرف مواد شیمیایی و مصرف بیش از حد چایی و فشارهای عاطفی، در بدن انباشته می­ شود. چون بدن در فرآیندهای طبیعی قادر به دفع این مواد نمی ­باشد، برای حفظ سلامتی اعضای حساس این مواد در مفاصل انباشته و باعث التهاب و عدم تحرک آنها می­گردد. تمرینات یوگا به دلیل بهبود جریان خون، دفع این ترکیبات سمی را تسهیل و تسریع می­ کند, اثر درد را کاهش می­دهد و فشاری را که به طور طبیعی روی آن­هاست را تخفیف می­دهد و تحرک و نیروی آن ها را افزایش می­بخشد (۶). افزایش در دامنه حرکتی ناشی از تمرینات آسانای یوگا می­باشد. این تمرینات از نوع کشش ایستا است که یکی از روش­های رایج برای افزایش انعطاف­پذیری می­باشد. به علاوه در حرکات کششی درجه­ حرارت عضله افزایش می­یابد، در نتیجه تمرینات یوگا باعث بهبودی در انعطاف پذیری بدن می­گردد.
تمرینات کششی طولانی مدت از دو طریق باعث افزایش دامنه­ حرکتی مفاصل و عضلات می­گردند. ۱) از طریق افزایش طول بافت عضله و ۲) افزایش طول بافت پیوندی. افزایش در طول بافت پیوندی به علت تمایل زیاد به تغییر پذیری در طول آن­ها می­باشد و افزایش طول عضله نیز از طریق افزایش سارکومرها به انتهای فیبرهای عضله انجام می­گیرد (۲۶). در این خصوص نتیجه­ای که با یافته­ تحقیق حاضر همخوانی نداشته باشد، یافت نشد.
نتایج تحقیق حاضر نشان دادکه در میزان انعطاف­پذیری(خیزتنه و بشین و برس) گروه ایروبیک، نسبت به گروه کنترل تغییر معناداری حاصل نشده است. نتیجه این تحقیق با تحقیق کاراکان (۲۰۱۰) مبنی بر افزایش انعطاف­پذیری در نتیجه تمرین­های هوازی همخوانی ندارد(۱۳۷). که احتمالا ناشی از تفاوت در سن آزمودنی­ها و طول دوره­ تمرینی و شدت تمرینات می­باشد. در تحقیق مذکور اثر یک دوره­ ۲۴ هفته­ای تمرینات هوازی بر روی ۶۵ نفر از زنان یائسه با میانگین سنی ۳۸/۳±۱۳/۵۰ بررسی شد. تمرینات در این تحقیق با شدت ۸۵-۷۵% ضربان قلب ذخیره انجام ­گردید (۱۳۷). بنابراین به نظر می­رسدکه اگر تمرینات هوازی در دوره­ های طولانی­تر و با شدت بالاتری انجام شود، می ­تواند انعطاف­پذیری افراد را بهبود بخشد.
۵-۴-۷- قدرت دست
نتایج تحقیق حاضر نشان دادکه فشارخون دیاستولی در گروه یوگا و ایروبیک کاهش معناداری نشان داده است و همچنین بین این دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشده است.
یافته­های تحقیق حاضر نشان داد که میزان قدرت دست در گروه یوگا و ایروبیک به طور معناداری افزایش یافته است و همچنین بین این دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشده است. نتایج این تحقیق با یافته­های تحقیق دش و تلز (۲۰۰۱)، مادان­موهان و همکاران (۲۰۰۳) و شامسرسینگ (۲۰۰۶) مبنی بر افزایش قدرت دست پس از تمرینات یوگا همخوانی دارد(۱۲، ۱۳، ۱۵).
بسیاری از حالت­های یوگا از قبیل: باکاسان^[۹۵]، بوجانگاسان^[۹۶] و شالابهاسان^[۹۷]، مستلزم نگه داشتن انقباض ایزومتریک عضلات دست، شانه و قفسه سینه می­باشد. در نتیجه­ بهبود در قدرت این عضلات می ­تواند منجر به افزایش قدرت عضلات دست گردد (۱۳). همچنین افزایش در قدرت عضلا ت ناشی از تمرینات یوگا می­تواندبه علت نگه داشتن انقباض­های ایستا در آساناهای یوگا باشد. راگو راج و همکاران^[۹۸] (۱۹۹۷) در تحقیقی گزارش کردند که تمرینات پرانایاما منجر به افزایش معنی داری بر قدرت عضلات هر دو دست می­گردد. آن­ها علت افزایش قدرت دست را به عوامل شناختی و هیجانی نسبت داده­اند(۱۶۲).
نتایج تحقیقات دلانی والز (۲۰۰۷) و مادان موهان و همکاران (۲۰۰۸) نشان می­دهد که تغییر معناداری در قدرت دست پس از تمرینات یوگا مشاهده نشده است(۲۵، ۱۳۳). در این تحقیقات علت عدم اثر گذاری تمرینات یوگا بر روی قدرت دست را کوتاه بودن طول مدت تمرینات یوگا ذکر کرده ­اند(۴ هفته در مقابل ۸ هفته تحقیق حاضر). همچنین تحقیق دلانی والز (۲۰۰۷) بر روی افرادی انجام شده بود که از نظر جسمانی فعال بودند ولی تحقیق اخیر بر روی افراد غیر فعال انجام گرفت(۲۵). نظر به غیر فعال بودن نمونه­های تحقیق حاضر، چنین استنباط می­ شود که تمرینات یوگا در افرادی مبتدی بیشتر باعث افزایش قدرت دست می­گردد.
گری نوبرگرد و همکاران (۱۹۹۷)، در بیان علت افزایش قدرت هر دو دست چپ و راست بر اثر تمرینات هوازی در افراد مبتلا به بیماری روماتوئید آرتریت، چنین اظهار داشتند که افزایش در ذخایر انرژی و کاهش سطوح خستگی می ­تواند منجر به چنین عملکردی گردد(۱۵۱).
۵-۵- نتیجه ­گیری
بر اساس نتایج تحقیق حاضر بنظر می­رسد شرکت در تمرینات ایروبیک به منظور تغییر در ترکیب بدنی و کاهش وزن، شرکت در تمرینات یوگا به منظور بهبود انعطاف­پذیری، توان بی­هوازی و عملکرد­های ریوی مؤثرتر باشد.
۵-۶- پیشنهادهای تحقیقی
مقایسه اثر تمرینات ایروبیک با شدت­های متفاوت بر ترکیب بدنی افراد چاق.
بررسی اثر تمرینات یوگا بر عملکرد ریوی افرادی با مشکلات تنفسی.
بررسی اثر تمرینات یوگا و ایروبیک بر فشارخون افرادی با پر فشارخونی.
انجام تحقیقی مشابه بر روی مردان و زنان رده­های سنی گوناگون.
۵-۷- پیشنهادهای کاربردی
برای تقویت انعطاف پذیری و کاهش درصد چربی می­توان از تمرینات یوگا استفاده کرد.
برای افزایش شاخص­ های ریوی می­توان از تمرینات یوگا استفاده کرد.
برای کاهش وزن و کاهش درصد چربی می­توان از تمرینات ایروبیک استفاده کرد.
پیوست­ها
پیوست ۱
رضایت­نامه
بسمه تعالی
رضایت­نامه
اینجانب…………………
رضایت کامل دارم که در کلاس تمرینات ایروبیک / یوگا که در سالن ورزشی واقع در شهرستان میبد به مدت ۸ هفته، هفته­ای سه جلسه و هر جلسه یک ساعت برگزار می­ شود، شرکت نمایم و تعهد می­نمایم کلیه­ مقررات این کلاس را رعایت و انجام دهم.
امضا
پیوست­ها
پیوست ۲
مشخصات فردی نمونه­ها
بسمه تعالی
دوست عزیز
پرسشنامه­ای که در اختیار دارید اطلاعاتی در خصوص وضعیت سلامتی و روحی شما می­باشد خواهشمندم در صورت امکان به سوالات با نهایت دقت و صحت پاسخ داده و ما را در انجام این پروژه که تحقیقی در مورد تأثیر تمرینات یوگا بر برخی عوامل فیزیولوژیکی و ترکیب بدنی است, در ضمن اطلاعات این پرسشنامه محرمانه باقی خواهد ماند.
نام و نام خانوادگی: ………………………………….