۱۰/۴

۷۴/۴

بستر کاشت

۲

۹۷/۱۲۱۳**

۷۰/۳۳^ns

۸۸/۴۹**

۶۵/۱۲۲ns

هورمون

۳

۸۹/۴۵۷**

۰۳/۵^ns

۸۴/۰^ns

۳۰/۰^ns

بستر کاشت×هورمون

۶

۲۸/۴۵^ns

۶۴/۷^ns

۸۲/۲^ns

۲۹/۷^ns

خطا

۲۰

۴۵/۷۱

۱۹/۱۷

۹۰/۲

۳۸/۳

ns ، ** و * به ترتیب غیر معنی‌دار و معنی‌دار در سطح احتمال یک و پنج درصد.
در نمونه برداری دوم نیز اثر تیمارهای مختلف هورمون بر تعداد ریشه شبیه به نمونه برداری اول بود با این تفاوت که در نمونه برداری اول برهمکنش تیمارها معنی‌دار بود، در حالی که در نمونه برداری دوم تیمارهای بستر کاشت و غلظت‌های هورمون به طور مستقل عمل کرده و برهمکنش آنها معنی‌دار نبود. نتایج مقایسه میانگین تیمارهای بستر کاشت نشان داد که بیشترین تعداد ریشه با میانگین ۸۰/۲۸ ریشه در بستر کاشت ماسه بادی و کمترین آن با میانگین ۵۶/۹ تعداد ریشه در هر قلمه در تیمار بستر کاشت خاک مزرعه به دست آمد (شکل ۷-۴).
شکل ۷- مقایسه تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر تعداد ریشه گیاه رزماری در نمونه برداری دوم
مقایسه میانگین تیمار غلظت‌های مختلف هورمون ایندول بوتیریک اسید برای تعداد ریشه نشان داد که بیشترین تعداد ریشه با میانگین ۲۸/۲۸ عدد ریشه در هر قلمه متعلق به تیمار کاربرد ۶ میلی‌گرم در لیتر هورمون و کمترین آن با میانگین ۹۹/۱۱ عدد ریشه در هر قلمه متعلق به تیمار عدم مصرف هورمون (شاهد) بود (شکل ۸-۴). همان طور که در شکل مشاهده می‌شود با افزایش غلظت هورمون IBA تعداد ریشه نیز به طور خطی افزایش یافته است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شکل ۸- مقایسه تأثیر غلظت‌های مختلف هورمون ایندول بوتیریک اسید بر تعداد ریشه گیاه رزماری در نمونه برداری دوم
۲-۲- طول ریشه
نتایج تجزیه واریانس در نمونه برداری دوم نیز حاکی از اثر غیر معنی­دار بستر کاشت و کاربرد غلظت‌های متفاوت هورمون ایندول بوتیریک اسید بر طول ریشه بود (جدول ۶-۴). اما با این حال، بررسی روند تغییرات این صفت در شرایط کاربرد بسترهای مختلف کشت در نمونه برداری دوم، نشان داد که مقدار این صفت در تیمار بستر کاشت ماسه بادی بیشتر از مخلوط خاک مزرعه و ماسه بادی و هر دو این بسترها بیشتر از خاک مزرعه بود (شکل ۹-۴).
شکل ۹- مقایسه تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر طول ریشه گیاه رزماری در نمونه برداری دوم
۲-۳- وزن تر ریشه
نتایج حاصل از تجزیه واریانس در نمونه برداری دوم نیز نشان داد که تاثیر بستر کاشت بر وزن تر ریشه معنی‌دار در سطح احتمال یک درصد شد، در حالی که کاربرد هورمون اثر معنی‌داری بر این نداشت (جدول ۶-۴). به طوری که تیمار بستر کاشت ماسه بادی با میانگین ۴۵/۶ گرم در هر قلمه (این تیمار با بستر کاشت مخلوط خاک مزرعه و ماسه بادی در یک گروه آماری قرار گرفت) و تیمار خاک مزرعه با میانگین ۶۸/۲ گرم به ترتیب بیشترین و کمترین وزن تر ریشه را برخوردار بودند (شکل ۱۰-۴). در نمونه برداری دوم و با گذشت زمان، وزن تر ریشه در تیمار بستر کاشت خاک مزرعه از ۶۵/۱ گرم به ۶۸/۲ گرم افزایش یافته بود، اما باز هم به طور معنی‌داری از دو بستر کاشت دیگر کمتر بود. اما این صفت با گذشت زمان در دو تیمار بستر کاشت دیگر تفاوت چندانی نکرده بود.
شکل ۱۰- مقایسه تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر صفت وزن تر ریشه (گرم) گیاه رزماری در نمونه برداری دوم
۲-۴- وزن تر برگ
نتایج داده‌ها نشان داد که اثر بستر کاشت بر وزن تر برگ معنی‌دار در سطح احتمال یک درصد شد، در حالی که کاربرد هورمون اثر معنی‌داری بر این نداشت (جدول ۶-۴). نتایج مقایسه تأثیر بسترهای کاشت بر وزن تر برگ نشان داد که بیشترین وزن برگ با میانگین ۸۶/۷ گرم در هر قلمه در بستر کاشت ماسه بادی به دست آمد که البته با بستر کاشت مخلوط خاک مزرعه و ماسه بادی با میانگین ۷۹/۷ گرم در هر قلمه در یک سطح آماری قرار گرفت و کمترین آن نیز با میانگین ۲۹/۲ گرم در بستر کاشت خاک مزرعه (بافت لومی) به دست آمد (شکل ۱۱-۴). در نمونه برداری دوم و در طول زمان، وزن تر برگ در هر سه بستر کاشت افزایش یافت. به طوری که این مقدار از ۱۹/۲ به ۲۹/۲ گرم در بستر کاشت خاک مزرعه، از ۷۳/۷ به ۸۶/۷ گرم در بستر کاشت ماسه بادی و از ۵۱/۶ به ۷۹/۷ گرم در بستر کاشت مخلوط خاک مزرعه و ماسه بادی رسیده بود، اما با این حال، همان روند تغییر در نمونه برداری اول را نشان داد.
شکل ۱۱-۴ مقایسه تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر وزن تر برگ گیاه رزماری در نمونه برداری دوم