توسعه استعدادها فرایند تغییر سازمان، کارکنان، سهامداران و گروه ­های افراد در محدوده­ سازمان می­باشد که از یادگیری برنامه­ ریزی شده و برنامه­ ریزی نشده برای دستیابی و حفظ مزیت­های رقابتی سازمان استفاده می­ کند(راثول^[۹۹] و کازاناس^[۱۰۰]،۲۰۰۴). همزمان با کاربرد مستمر تکنولوژی­های جدید، مدل­های جدید رشد سازمان، استراتژی­ های جدید بازار کار و همچنین بهبود مهارت نیروی کار امری پایدار و مستمر به حساب می ­آید(برگر و برگر،۲۰۰۴)

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

سیاست­ها و برنامه ­های آموزشی و بهسازی در فرایند پرورش استعداد، مولفه­های اساسی این امر محسوب می­شوند بدین جهت که مطمئن گردیم کارکنان، مهارت ­ها و شایستگی­های مورد نیاز خویش را کسب و تقویت خواهند نمود. این سیاست­ها باید از طریق رجوع به “نیمرخ­های موقعیت کارکنان” فرمول بندی شوند، نیمرخ­های که بر حسب شایستگی­ها توصیف می­شوند و صلاحیت­هایی را تعریف می­نمایند که نیاز به پرورش دارند. همچنین فعالیت­های آموزش و بهسازی ابزارهای مهم برای پرورش مدیران و جذب کارکنان با­استعداد و متعهد محسوب می­شوند، که از طریق ارائه فرصت رشد در نقش­های کنونی در پیشرفت بسوی نقش­های سطح بالاتر موثر می­باشد (آرمسترانگ ،۲۰۰۶،۶۳۱)
در جدول(۲-۳) زیر نیز یازده دیدگاه موجود در رابطه با توسعه استعدادها بیان شده است.(برگرو برگر،۲۰۰۴)
جدول۳-۲:دیدگاه­ های توسعه استعداد