آنها در این گونه فرآنیدها تمایلی به عقلانیت ذاتی ندارند، زیرا این نوع عقلانیت غالباً پر زحمت ، همراه با اتلاف وقت ، ناکارا و با عدم پیشرفت همراه است. عقلانیت رسمی منجر به رشد ساخت اجتماعی مدرن می­ شود. در این نوع ساخت اشکال بوروکراتیک از اقتدار و سازمانهای اجتماعی که در یک نمونه آن بیمارستان است، شکل می­گیرد. (کیوان آراء، ۱۳۸۶: ۶۴).
اعمال عقلانی هدف – محور که در بیمارستان استفاده می­ شود ، تمایل داردشکل قابل انعطافی از نظم اجتماعی که بر درخواستهای مراقبت از بیماران استوار است، صورت گیرد، نه الزاماً بر مبنای دیدگاه سازمانی سخت و غیر قابل انعطاف که در مفهوم وبر از بورکراسی دیده می­ شود. اما دیدگاه او از بورکراسی هدفی را که در آن اقتدار و کنترل به صورت سلسله مراتبی اعمال می­ شود، بیان می­دارد، درحالی که در کار بیمارستان حایز اهمیت اهداف سازمانی است (همان منبع).
دیدگاه وبر از عقلانیت رسمی همان کاربرد را در «حرفه­زدایی» پزشکان داشته است. حرفه­زدایی یعنی کاسته شدن قدرت حرفه­ای یک حرفۀ معین (همان منبع).
وبر همچنین زمینه نظریه­پردازی را برای مطالعه سبک­های زندگی سلامت فراهم نمود. او دو جزء سبک زندگی را تعیین نمود: سلوک زندگی و شانس­های زندگی. سلوک زندگی^[۱۰] به انتخاب یا خود – جهتی در رفتار مربوط می­ شود. مفهوم وبر از شانس­های زندگی^[۱۱] تا حدودی مبهم است، اما وارندروف با بهره گرفتن از نوشته­ های وبر مفهوم شانس­های زندگی را در ادبیات او با عنوان « موقعیت طبقه­ای» معنی می­ کنند و آن را با امکانات شخصی فرد در کسب رضایت از منافع ، نیازها و درخواست­ها مرتبط می­داند (کیوان آراء ، ۱۳۸۶: ۶۶).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مهمترین سهم وبر از مفهوم­سازی سبک زندگی تقابل دیالیکتیک بین «انتخاب­ها» و «شانس­ها» است، به طوری که اگر هر یک ازاین دو دیگری را از بین ببرد، می ­تواند در نتیجه سبک زندگی مؤثر باشد، این بدین معناست که افراد سبک زندگی خود را انتخاب می­ کنند و فعالیتهایی را که مشخصه آن است انجام می­ دهند، اما انتخاب­های آنها به وسیله موقعیت اجتماعی آنها تحت فشار قرار می­گیرد (همان منبع).
وبربا ایجاد ارتباط بین سبک­های زندگی با پایگاه اجتماعی، معتقد است که ابزارهای مصرف نه تنها تفاوتها در اعمال فرهنگی و اجتماعی در بین گروه­ ها را بیان می­ کنند ، بلکه مرزهای اجتماعی را نیز ایجاد می­ کنند. سبک­های زندگی سلامت الگو­های جمعی از رفتار مرتبط با سلامت­اند که بر انتخاب­هایی از اختیارهایی که طبق شانس­های زندگی آنها در دسترس مردم است، متکی هستند.
این شانس­های زندگی عبارتند از: طبقه، سن، جنس ، قومیت و دیگر متغیرهای ساختاری مناسب که انتخاب­های سبک زندگی را شکل می­دهد. این انتخاب­ها برای نمونه شامل تصمیمات در مورد مصرف الکل، رژیم غذایی، ورزش و اموری مشابه به اینها هستند. این رفتارها می­توانند هم نتایج بهداشتی مثبت و هم منفی داشته باشند، اما با این حال شکل الگویی از اعمال بهداشتی هستند که یک سبک زندگی را می­سازند. اگرچه سبک­های زندگی مثبت نامزد ایجاد بهداشت خوب هستند، اما هدف نهایی از چنین سبک­هایی سالم بودن برای انجام برخی چیز­ها مانند توانایی انجام کار، احساس خوب بودن، مشارکت در ورزش و فعالیت­های اوقات فراغت و لذت از زندگی است (کیوان آراء ، ۱۳۸۶: ۶۷).
با توجه به نظریه «عقلانیت» و «شانس­های زندگی» از دیدگاه وبر، در مورد بیماران مبتلا به پی­کی­یو به نظر می­رسد بین برخورداری از خدمات رفاهی و توانایی انجام کار، کیفیت گذراندن اوقات فراغت، امکان رفتن به مسافرت و میزان رابطه خانواده بیماران با خویشاوندان و فعالیتهای اجتماعی و تفریحی، رابطه وجود دارد.
جدول۲-۳- چارچوب نظری