“
۲-۱-۱۸-دیدگاه های موجود در زمینه گردشگری جنگ
۲-۱-۱۸-۱-دیدگاه حمایتی مثبت
در این دیدگاه، گردشگری به مثابه یک صنعت مولد که یاری دهنده اقتصاد و توسعه کشورهاستف در نظر گرفته می شود. در دورانی که برای اغلب کشورها مسایل اقتصادی دارای اهمیت است و گردشگری عاملی در جذب منابع خارجی و افزایش قدرت ارزی به شمار می‌آید ، این دیدگاه طرفداران بسیاری دارد. در این نگرش، جنبه‌های اقتصادی گردشگری بسیار با اهمیت تلقی می شود. دیدگاه حمایتی به توسعه هر چه بیشتر تأسیسات و امکانات جلب جهانگرد و گردشگر اهمیت می‌دهد و از این جهت می کوشد مشکلات اقتصادی جامعه را به حداقل برساند. در این دیدگاه دولت نباید در امور اجرایی توسعه جهانگردی دخالت کند، بلکه نقش آن تصویب و اتخاذ سیاست ها و قوانین است که از توسعه گردشگری حمایت می‌کنند. این دیدگاه در دهد ۶۰ میلادی در غرب طرفداران بسیاری داشت(کولر، ۲۰۱۳، ۳۰).
۲-۱-۱۸-۲-دیدگاه گسست (منفی)
در مقابل نظریه پردازانی که گردشگری را امری کاملا مثبت می دانند، عده ای بیشتری بر آثار منفی گردشگری تکیه می‌کنند. در دیدگاه گردشگری به فرهنگ زدایی، تنزل ارزش ها، کالایی شدن فرهنگ و افزایش میزان ناهنجاری ها و جرایم می انجامد. طرفداران این دیدگاه عقیده دارند که طرح ها و برنامه های گردشگری، همه داشته های فرهنگی جامعه را در خدمت پول و درامد ارزی قرار می‌دهد و این درامد به بهای گزافی به دست می‌آید. از این روست که در قبال ایده ها و برنامه های توریسم و جهانگردی مقاومت و عکس العمل منفی نشان می‌دهند(مایکل، ۲۰۱۲، ۱۵).
۲-۱-۱۸-۳-دیدگاه نظارتی
بر پایه این دیدگاه توسعه گردشگری اگر همراه با نظارت های دولت نباشد ، با مبانی توسعه پایدار و حفظ منابع طبیعی ، تاریخی ، فرهنگی و انسانی کشورها مغایرت خواهد داشت. در برخی از کشورها، توسعه ناپایدار گردشگری به منظور مقاصد اقتصادی زود بازده به تخریب منابع طبیعی، نزول ارزش های اضافی شده بود. این مشکلات ایجاب می کرد که دولت ها برای حفظ منافع درازمدت کشورها یشان و پاسداری از منافع آن ها برای نسل های آتی و جلوگیری از سقوط اخلاقیات در جامعه بر صنعت گردشگری نظارت کنند(سالمون، ۲۰۱۴، ۱۵).
۲-۱-۱۸-۴-دیدگاه سازگاری
این دیدگاه در دهه ۸۰ مطرح شد. بر اساس این نظریه، دولت ها می کوشیدند تا با اتخاذ سیاست های مناسب گردشگری برای کشور خود، نوعی سازگاری و تطبیق میان مصالح جمعی و توسعه گردشگری اتخاذ کنند و به جای محدود ساختن گردشگری ، توسعه آن را با مصالح و منافع کشور هماهنگ سازند. این دیدگاه بر توسعه پایداری گردشگری تأکید می ورزید(کنس[۳۷]، ۲۰۱۰، ۸۹).
۲-۱-۱۸-۵-دیدگاه دانش مدار
این دیدگاه از دهد ۸۰ به بعد مطرح شد. رویکردهای علمی بر گردشگری ، جایگزین دیدگاه های صرفا سیاسی و اقتصادی شد. در این دیدگاه، تصمیم های سیاسی درباره توسعه گردشگری ، بر مبنای تحقیقات و پژوهش های علمی اتخاذ و خط مشی های منطقی ، با توجه به ارزیابی علمی نتایج توسعه گردشگری، طراحی شدند. در دیدگاه دانش مدار، تأسيس دانشکده ها و پژوهشکده های گردشگری و توسعه تحقیقات گردشگری مورد تأکید بسیار قرار گرفت. بر اساس همین دیدگاه بود که رشته گردشگری به مثابه یک رشته مستقل علمی در جهان مطرح شد(بامبرگر[۳۸]، ۲۰۱۲، ۳۵).
۲-۱-۱۹-پتانسیل کارآفرینی در بخش گردشگری جنگ
متأسفانه هنوز گردشگری سیاه در ایران جز درباره گردشگری جنگ مورد مطالعه قرار نگرفته است. حتی درباره گردشگری جنگ نیز آمار دقیقی از اشتغال‌زایی در این زمینه وجود ندارد. اما واضح و مبرهن است که موزه های عبرت و موزه های شهدا در جای جای ایران بازگشایی شده و این خود سبب اشتغال حداقل در بخش موزه داری شده است. از صدها هزار داوطلبی که هر ساله مشتاق «زیارت» و حضور در میادین جنگی هستند، نمی توان انتظار داشت که منتظر برنامه ریزی تورهای تخصصی با اصول و استاندارد علمی نشسته، تا پس از آن، آن ها را عازم این سفرها گردانند. آن چه که مشخص است تقاضایی وجود دارد و مشتری هم منتظر نمی ماند. به نظر می‌رسد آنان بهتر از همه با اراده و عمل خود راه را نشان داده‌اند و تا آن هنگام که جلسه بازی ها برای چگونگی اجرای این‌گونه تورها ادامه داشته باشد، کاروان راهیان نور، هزاران مشتاق و متقاضی خود را با مدل «خودساخته» در این سفرها، همراهی خواهد کرد (دسا[۳۹]، ۲۰۰۹، ۲۹).
تاریخچه توسعه اقتصادی در کشورهای توسعه یافته، مستنداتی برای حمایت از این واقعیت فراهم می آورد که اقتصاد، تحت تأثیر کارآفرینی است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد علت توسعه کشورهایی همچون آمریکا، ژاپن و آلمان که از نظر صنعتی توسعه یافته اند، کارآفرینی است. کارآفرینی هم اکنون به عنوان یک حرفه ظهور کرده‌است و همانند دیگر حرفه ها باید توسعه یابد و از طریق برنامه های آموزشی و دانشگاهی خاص مبتنی بر مطالعات رفتاری و تجربی، پرورش پیدا کند. در کشور ایران با توجه به این‌که اقتصاد تک پایه ای و متکی به صادرات نفی است، دولت حرکت از اقتصاد تک پایه ای به سوی اقتصاد متنوع و با ثبات را در برنامه کاری خود قرار داده است که یکی از این برنامه ها توسعه انواع گردشگری است. بدون شک دستیابی به چنین هدفی مستلزم شناخت فرایند گردشگری طبقه بندی رویکردها، سیاست‌ها و آثار اجتماعی- فرهنگی و زیست محیطی و اقتصادی است تا با یک پشتوانه علمی و آگاهی از آثار مثبت و منفی این پدیده در جهان و ایران به انتخاب یک راهبرد منطقی واقع گرا، توأم با برنامه ریزی مدیریت صحیح گردشگری جنگ در چارچوب فرایند توسعه همه جانبه و پایدار دست یابد(استیون، ۲۰۱۴، ۵۲).
“
