.ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم، پیشین، ج۳، ص۶۱٫ ↑
.جوهری، اسماعیل‌بن‌حماد، پیشین، ذیل ماده‌ی «ن س خ». ↑
.راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد، پیشین،ذیل ماده‌ی «ن س خ». ↑
.زرقانی، محمد عبدالعظیم، پیشین، ج۲، ص۱۹۴٫ ↑
.خوئی، سید ابوالقاسم، البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق سید جعفر حسینی، قم، دارالثقلین، پنجم، ۱۳۸۴ش، ص۲۷۷؛ معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، تهران، انتشارات سمت، سوم، ۱۳۸۵ش، ص۱۸۱٫ ↑
.زید، مصطفی، النسخ فی القران الکریم، دراسه التشریعیه تاریخیه نقدیه، بیروت، دار الفکر، ۱۹۷۱م، ج۱، ص۷۲٫ ↑
.کربلایی پازوکی، علی، نسخ از نگاه تحقیق، مجله‌ی بینات، شمارهی۲۹، ۱۰صفحه، ص۳، به نقل از علی حسن عریض، فتح المنان فی نسخ القرآن، صص۱۱-۱۳٫ ↑
.(بقره/۱۰۶)؛ (رعد/۳۹)؛ (نحل/۱۰۱). ↑
.نحاس، ابوجعفر، الناسخ و المنسوخ، تحقیق دکتر سلیمان ابراهیم، بیروت، انتشارات الرساله، ۱۹۹۱م، ج۱، صص۱۰۱-۱۰۳٫ ↑
.زرقانی، محمد عبدالعظیم، پیشین، ج۲، ص۱۷۶٫ ↑
.صبحی صالح، پیشین، ص۲۶٫ ↑
.خوئی، سید ابوالقاسم، پیشین، ص۲۹۶٫ ↑
.معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، پیشین، ج۲، ص۲۷٫ ↑
.طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، پیشین، ج۱، صص۲۴۷-۲۴۹٫ ↑
.مشکینی، اصطلاحات الأصول و معظم أبحاثها، قم، انتشارات الهادی، چهارم، بی‌تا، ذیل واژه‌ی «نسخ». ↑
.ر.ک. غفاری، غلامرضا، منطق پژوهش تطبیقی، مجله‌ی مطالعات اجتماعی ایران، دورهی سوم، شمارهی۴، زمستان۸۸٫ ↑
.زرکشی، بدرالدین محمدبن‌عبدالله، پیشین، ص۲۵۳؛ حجتی، سیدمحمدباقر، اسباب نزول، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی،چاپ دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۲۰٫ ↑
.فضل‌حسن‌عباس، إتقان البرهان فی علوم القرآن، عمان-اربد، دار الفرقان، الطبعه الأولی، ۱۹۹۷م، صص۲۵۳ و۲۵۴؛ رشید، عمادالدین محمد، أسباب النزول و أثرها فی بیان النصوص، دار الشهاب، بی‌جا، ۱۴۲۰ق، صص۲۷ و ۳۶٫ ↑
.رشید، عمادالدین محمد، پیشین، ص۲۵؛ حجتی، سیدمحمدباقر، پیشین، ص۲۰٫ ↑
.نفیسی، شادی، علامه طباطبایی و معیارهای فهم و نقد احادیث اسباب نزول، مجله‌ی الهیات و حقوق، شمارهی ۴ و ۵، تابستان و پاییز۱۳۸۱، ۳۲صفحه، صص۶۹ تا۱۰۰٫ ↑
۵.معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، پیشین، ص۵۵٫ ↑
.پیروزفر، سهیلا، دیدگاه‌های آیت‌الله معرفت درباره‌ی اسباب نزول، مجله‌ی بینات، شمارهی۷۱، سال هجدهم، ۱۳صفحه، صص۱۳۸تا۱۵۰، ص۱۴۶؛ معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، پیشین، ص۱۰۰٫ ↑
.بنابراین، صرف تقارن تاریخی یک پدیده با نزول آیه موجب نمی‌شود که آن پدیده، شأن نزول آیه‌ی مزبور باشد. ↑
( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
.جوادی آملی، عبدالله، تسینم ـ تفسیر قرآن کریم، تحقیق حجت‌الإسلام علی اسلامی، قم، مرکز نشر اسراء، هشتم، زمستان۱۳۸۸ش، ج۱، صص۲۳۶-۲۳۷٫ ↑
.همان، ج۱۷، ص۴۱۸٫ ↑
.همان، ج۱۹،ص۳۰۷٫ ↑
.نفیسی، شادی، علامه طباطبایی و معیارهای فهم و نقد احادیث اسباب نزول، پیشین، ص۷۰٫ ↑
.معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، پیشین، ص۵۵٫ ↑
.معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، پیشین، ج۱، ص۲۴۲٫ ↑
.جوادی آملی، عبدالله، تسینم ـ تفسیر قرآن کریم، پیشین، ج۸ ،ص۶۰۵٫ ↑
.جوادی آملی، عبدالله، سرچشمه‌ی اندیشه، تحقیق حجت‌الإسلام عباس رحیمیان، قم، مرکز نشر اسراء، پنجم، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۴۶۱٫ ↑
.جوادی آملی، عبدالله، تسینم ـ تفسیر قرآن کریم، پیشین، ج۱۷،ص۴۱۸٫ ↑
.همان، ج۱، صص۳۷-۳۸٫ ↑
.غضنفری، علی، اسباب النزول اهمیت و فوائد، مجله‌ی پیام جاویدان، بهار۱۳۸۴، شمارهی۶، ۲۸صفحه(۱۴۳ تا۱۷۰)، ص۱۴۶٫ ↑
.جوهری، اسماعیل‌بن‌حماد، پیشین، ج۵، ص۲۱۴۲؛ ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم، پیشین، ج۱۳، ص۲۳۰٫ ↑
.جوهری، اسماعیل‌بن‌حماد، پیشین، ج۱، ص۱۴۵؛ فراهیدی، خلیل‌بن‌احمد، پیشین، ج۷، ص۲۰۳٫ ↑
.غضنفری، علی، پیشین، ص۱۴۶٫ ↑
.بابایی، علی‌اکبر، روش شناسی تفسیر قرآن، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، اول، ۱۳۷۹ش، صص۱۵۲-۱۵۴٫ ↑
.معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، پیشین، ج۱، ص۲۵۴؛ معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، پیشین، ص۸۷٫ ↑
.جوادی آملی، عبدالله، تسینم ـ تفسیر قرآن کریم، پیشین، ج۱، ص ۲۳۵٫ ↑
.احادیث مربوط به شأن و سبب نزول در کتب اهل سنت به چندین هزار و در کتب شیعه به چند صد میرسد. ر.ک. طباطبائی، سید محمدحسین، شیعه در اسلام، بی‌جا، دار الکتب الإسلامیه، ۱۳۴۸ش، ص۱۰۳٫ ↑
.بنابراین، صرف تقارن تاریخی یک پدیده با نزول آیه موجب نمی‌شود که آن پدیده، شأن نزول آیه‌ی مزبور باشد. ↑
.جوادی آملی، عبدالله، تسینم ـ تفسیر قرآن کریم، پیشین، ج۱، صص۲۳۴-۲۳۵٫ ↑
.جوادی آملی، عبدالله، تسینم ـ تفسیر قرآن کریم، پیشین، ج۱، صص۲۳۶-۲۳۷٫ ↑
.همان، ج۱۸،ص۱۶۹٫ ↑
