Bradshaw و همکاران در سال ۲۰۰۱، نشان دادند که لایروبی بر جمعیت ماکروبنتوز تغییر ایجاد می‌کند آنها طی آزمایشات خود بیان کرده‌اند که موجودات بنتوز در نواحی لایروبی شده شبیه بهم می‌باشند و با دیگر نواحی تفاوت دارند. آنها پایان دادن به لایروبی و گذشت زمان را برای رشد دیگر گونه‌های این موجودات مورد تأیید قرار داده اند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
Mason و همکاران در سال ۲۰۰۳، نشان دادند غلظت فلزات سنگین در طول زمان لایروبی ضمن معلق شدن دوباره‌ی رسوب به مقدار زیادی در ستون آب رها می شوند که این تغییر به افزایش وسعت ذرات کلوییدی و نرم شامل فلزات، و همچنین به تغییر در مقدار pH که تاثیر بسیاری بر روند جذب و رهایی فلزات از رسوب دارد، نسبت داده شد.
Gilkinson و همکاران در سال ۲۰۰۳، اثرات بلند مدت لایروبی بر روی بستر دریا را مورد بررسی قرار دادند، و نشان دادند، که بعد از لایروبی از تراکم نقب های بلند پرتاران کاسته می شود. ایشان مشخص کردند که، حداقل ۳ سال زمان نیاز است تا بستر، به حالت اولیه خود باز گردد.
Guerra- Carcia و همکاران در سال ۲۰۰۳، اثرات لایروبی را بر اجتماعات بنتیک، قبل از لایروبی، در خلال آن و چندین مرحله پس از لایروبی بررسی کردند که بیشترین اثرات منفی را بر ماکروفونا با کاهش ۶۵% غنای گونه ای، ۶۵% فراوانی گزارش کرده‌اند.
Bemvenuti و همکاران در سال ۲۰۰۴، با بررسی اثرات لایروبی بر اجتماع نرمتنان کفزی[۲۱] در چهار فصل و در ۹ ایستگاه با ۳ تکرار متوجه شدند که در فصل تابستان و پاییز تراکم گونه‌ها افزایش می یابد و در بهار و تابستان کمترین تعداد گونه‌ها مشاهده شد.
Nayar و همکاران ۲۰۰۴، غلظت فلزات سنگین قلع، کادمیم، مس و سرب را در آب، رسوب و موجودات، اندازه گیری کرده و نشان دادند که لایروبی سبب افزایش غلظت این فلزات در این سه بخش می‌گردد.
Johnson در سال ۲۰۰۵، تأثیر لایروبی را بر کیفیت آب و غلظت فلزات سنگین مورد بررسی قرار داد. این مطالعه تغییر فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب و افزایش غلظت فلزات سنگین ودر نتیجه تغییر کیفیت آب را در رودخانه نشان داده است.
Skilleter و همکاران در سال ۲۰۰۶، اثر لایروبی را بر یک مصب نیمه گرمسیری مورد بررسی قرار دادند ، نتایج نشان داد که تغییر در جمعیت منطقه‌ی لایروبی شده شبیه به نواحی کنترل بعد از لایروبی می باشد، و با نواحی قبل از لایروبی متفاوت می باشد و لایروبی منجر به از بین رفتن و یا کاهش گونه‌ی خاصی از موجودات در مصب شده است.
Susana و همکاران در سال ۲۰۰۶، در رابطه با نقش رسوبات بر تنوع، فراوانی و نرخ کلونی زایی جوامع ماکروبنتوز مطالعاتی داشته‌اند نتیجه‌ی این بررسی‌ها به این صورت بیان شده است که: ماکروبنتوزها با رسوبات، مواد آلی و آلاینده‌ها ارتباط مستقیم دارند و افزایش آلودگی و میزان مواد آلی و همچنین نوع دانه بندی رسوبات موجب غالبیت گونه‌های فرصت طلب شده و تنوع این موجودات را کاهش می‌دهد.
Saunders و همکاران در سال ۲۰۰۷، افزایش آلودگی را از عوامل مهم کاهش تنوع و فراوانی گونه های درشت بی‌مهرگان کفزی دانسته اند، آنها پرتاران را به عنوان گونه های فرصت طلب و غالب در این نواحی بیان می‌کنند.
Shuhaimi و همکاران در سال ۲۰۰۸ در مالزی همراه با اندازه‌گیری میزان غلظت فلزات سنگین در آب، با اندازه‌گیری فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب به بررسی کیفیت آب در Chini Lack پرداختند.
Palmer و همکاران در سال ۲۰۰۸، تغییر در نوع رسوبات کف دریا و اجتماعات درون آن را در اثر لایروبی و افزایش گروه های فرصت طلب مانند پرتاران را پس از این عملیات تأیید کرده‌اند.
Ohimain و همکاران در سال ۲۰۰۸، در یک بررسی اثر لایروبی بر آلودگی فلزات سنگین را اندازه‌گیری نمودند ، نمونه ها از پنج ایستگاه جمع آوری کردند و نشان دادند که یون های سنگین مانند سرب، روی، مس، آهن، کروم و کادمیم بعد از لایروبی افزایش محسوسی نسبت به قبل از آن دارند، گرچه شش ماه بعد از لایروبی مقدار این فلزات کاهش شدید را نشان داد.
Hedge و همکاران در سال ۲۰۰۹، ضمن انجام آزمایشاتی غلظت فلزات سنگین در ستون آب و رسوبات را با غلظت این فلزات در بدن اویستر مورد اندازه گیری قرار دادند نتایج نشان داد مس، روی و قلع در بدن اویستر بیش از نمونه‌ی شاهد آن در خارج از محل لایروبی بوده است. نیکل و کادمیم نیز افزایش نشان دادند در صورتیکه فلزات دیگر ارتباط معنی داری با رسوبات معلق شده در اثر لایروبی، نشان ندادند.
Zhang و همکاران در سال ۲۰۰۹، اثر لایروبی بر کیفیت آب و اجتماع زئوپلانکتون را در یک دریاچه کم عمق مورد ارزیابی قرار دادند، نتایج کاهش آلودگی در سطوح فسفات، مواد آلی،TSS و کلرفیلa را نشان داد در صورتیکه رسانایی الکتریکی،TDS و غلظت نیترات افزایش قابل توجهی داشته است.
Alobaidy و همکاران در سال ۲۰۱۰ ضمن اندازه‌گیری پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب به بررسی اثر فعالیت‌های انسانی و پروژه‌های صنعتی بر کیفیت آب در رودخانهی دکان در عراق پرداختند.
فصل سوم
مواد و روش‌ها
۳-۱ منطقه مورد مطالعه
جهت انجام این مطالعه در رودخانهی اروند، سه ایستگاه درمحدوده‌ی ꞌ۲۹◦۳۰ عرض شمالی و ꞌ۰۸ ◦۴۸ طول شرقی واقع دراسکله‌ی ۱۳ به علت انجام عمل لایروبی در زمان انجام تحقیق، و نهرخین دور از منطقه‌ی مورد نظر به عنوان ایستگاه شاهد انتخاب شدند. زمان‌های نمونه برداری براساس زمان لایروبی به صورت قبل از لایروبی، هنگام لایروبی و دو مرحله بعد از آن به فاصله‌ی زمانی شش هفته، انتخاب شد.
موقعیت هر یک از ایستگاه‌ها توسط دستگاه GPS[22] مدلCX120 تعیین و ثبت شد(جدول۳-۱). فاصله‌ی ایستگاه‌ها از هم حدود ۵۰۰ متربود که عمود بر ساحل انتخاب شدند(ایستگاه۱، ایستگاه۲، ایستگاه۳)، و ایستگاه شاهد(ایستگاه۴) حدود ۲۰۰۰متر فاصله از محل لایروبی قرار داشت( شکل ۳-۱)( شکل ۳-۲).
جدول۳-۱ -مختصات ایستگاه‌های مورد بررسی در منطقه اروند رود
| منطقه مورد مطالعه | ایستگاه | عرض جغرافیایی | طول جغرافیایی |
| اروند رود بازه خرمشهر | (اسکله سیزده) ۲(اسکله سیزده) ۳(اسکله سیزده) ۴ (نهرخین) |
″۶۲۷′ ۲۶ ◦۳۰ ″۶۵۸ ′۲۶ ◦۳۰ ″۶۶۳ ′۲۶ ◦۳۰ ′۲۸ ◦۳۰۱ |
″۱۱۶′ ۰۸ ◦۴۸ ″۰۷۵′ ۰۸ ◦۰۴۸ ″۰۴۴ ′۰۸ ۰◦۴۸ ۰′۶ ◦۴۸ |
